🔰 ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺘﺎﻥ ﺭا ﺑﺎ اﺳﺎﻣﻲ ﻭ اﻟﻘﺎﺑﻲ که ﺩﻭﺳﺖ ﺩاﺭﻧﺪ ﻭ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻳک اﻧﺴﺎﻥِ ﻣﺆﻣﻦ اﺳﺖ، ﻣﻮﺭﺩ ﺧﻄﺎﺏ ﻗﺮاﺭ ﺩاﺩﻩ ﻭ اﺯ اﻳﺸﺎﻥ ﻳﺎﺩ کنید . ♦️ﺩﺭ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﺮﺑﻲ، کُنْیه ﻭﺟﻮﺩ ﺩاﺭﺩ؛ کنیه ، اﺳﻢ ﻗﺸنگ اﺳﺖ؛ ﻳﻌﻨﻲ کﺳﻲ ﺭا ﺑﺎ کنیه ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻳﺎﺩ کنند؛ ﻣﺜﻼً اﻣﻴﺮاﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻧﺎﻡ ﻣﺒﺎرکشاﻥ ﻋﻠﻲ اﺳﺖ ﻭ کنیه اﻳﺸﺎﻥ، اﺑﻮ اﻟﺤﺴﻦ اﺳﺖ. ✍ ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺖ ﺩاﺭﺩ 🔰 ﻭﻗﺘﻲ که ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺑﺮاﺩﺭِ ﻣﺆﻣﻨﺖ ﻫﺴﺘﻲ، اﻭ ﺭا ﺑﺎ کنیه ﻳﺎﺩ کُن ؛ ﺯﻳﺮا اﻳﻦ ﺭﻭﺵ، ﻣﺤﺘﺮﻣﺎﻧﻪ ﺗﺮ اﺳﺖ. ♦️ اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﻴﺎﻥ گر اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ که ﻭﻗﺘﻲ ﺑﺮاﺩﺭِ ﻣﺆﻣﻦ ﺷﻤﺎ ﻧﺰﺩﺗﺎﻥ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺒﻮﺩ، ﺟﺎﻳﺰ ﺑﺎﺷﺪ که ﺑﺎ ﻫﺮ ﻟﻔﻈﻲ اﻭ ﺭا ﻳﺎﺩ کنید ، ﺑلکه ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ اﻭ ﺭا ﺑﺎ اﺣﺘﺮاﻡ ﻳﺎﺩ کرد . 🔶 اﻳﻦ ﻧکته ﺭا ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﺪﻣﺘﺘﺎﻥ ﻋﺮﺽ کﻧﻢ اﺯ اﻣﻮﺭﻱ که ﺑﻪ پرﻫﻴﺰ اﺯ ﺁﻥ ﺗﻮﺟّﻪ ﺩاﺩﻩ ﺷﺪﻩ اﻳﻦ اﺳﺖ که ﻣﺒﺎﺩا اﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭِ کسی اﻭ ﺭا ﻣﺪﺡ کند ﻭ ﺛﻨﺎﻳﺶ ﺭا ﺑگوﻳﺪ ﻭ ﺧﺪاﻱ ﻧکرﺩﻩ پشت ﺳﺮﺵ، ﺭﺫاﺋﻞ اﻭ ﺭا ﺑﻴﺎﻥ کرﺩﻩ ﻭ ﻏِﻴﺒﺘﺶ کند. اﻳﻦ ﻳکی اﺯ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﻫﺎ ﻭ ﺻﻔﺎﺕ ﺭﺫﻳﻠﻪ اﺳﺖ. ✍ ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺖ ﺩاﺭﺩ کسی که اﻳﻦ چنین ﺑﺎﺷﺪ که ﺩﺭ ﺑﺮاﺑﺮ ﺩیگران ﻣﺪﺡ ﻭ ﺛﻨﺎﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﺭا ﺑگوﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ پشت ﺳﺮ، ﻣﺬﻣّﺖ کرﺩﻩ ﻭ ﻏِﻴﺒﺘﺶ کند، ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺩﻭ ﺯﺑﺎﻥ اﺯ ﺁﺗﺶ ﺑﺮاﻱ اﻭ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮﺩ اﺳﻢ اﻳﻦ اﻓﺮاﺩ ﺭا ﺫﻭ ﻟﺴﺎﻧﻴﻦ ﻣﻲ گذاﺭﻧﺪ؛ ﻳﻌﻨﻲ کسی که ﺩﻭ ﺯﺑﺎﻥ ﺩاﺭﺩ؛ ﺑﺎ ﻳک ﺯﺑﺎﻥ، ﺭﻭﺑﺮﻭ ﻣﺪﺡ ﻣﻲ کﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻳک ﺯﺑﺎﻥ، پشت ﺳﺮ ﻗﺪﺡ ﻣﻲ کند. ﻣﻲ گوﻳﻨﺪ: ﺫﻭ ﻟﺴﺎﻧﻴﻦ، ﺫﻭ ﻭﺟﻬﻴﻦ. ✍ ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺎﺕ، چنین ﺷﺨﺼﻲ، ﻋﺠﻴﺐ ﻣﺬﻣّﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ