با هر سوره كه خواهى و چون فارغ شوى تسبيح فاطمه زهراء سلام الله عليها را بخوان پس بگو
اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ لِنَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
پروردگارا تو در كتاب خود به نبى خود حضرت محمد كه درود خدا بر او و آلش باد فرمودى
وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحِيماً
اگر هنگامى كه امت بر نفس خود ظلم و ستم كنند پيش تو آيند و از خدا طلب عفو و بخشش كرده و از رسول درخواست طلب مغفرت كنند البته خدا را آمرزنده و مهربان خواهند يافت
وَ لَمْ أَحْضُرْ زَمَانَ رَسُولِكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلاَمُ
و من زمان رسولت كه به او و آلش درود باد در نيافتم
اللَّهُمَّ وَ قَدْ زُرْتُهُ رَاغِباً تَائِباً مِنْ سَيِّئِ عَمَلِي وَ مُسْتَغْفِراً لَكَ مِنْ ذُنُوبِي وَ مُقِرّاً لَكَ بِهَا وَ أَنْتَ أَعْلَمُ بِهَا مِنِّي
در حالى كه به زيارتش شتافتم با شوق و رغبت و توبه از عمل زشت خود و در طلب عفو و آمرزشگناهانم از درگاه تو و حالى نزد تو به گناهان خود اقرار مى كنم و تو از من به گناهانم آگاه ترى
وَ مُتَوَجِّهاً إِلَيْكَ بِنَبِيِّكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و با توسل به رسولت كه پيغمبر رحمت است به تو رو آورده ام
فَاجْعَلْنِي اللَّهُمَّ بِمُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ عِنْدَكَ وَجِيهاً فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ
پس تو اى خدا به حق محمد و آل محمد و اهل بيتش مرا نزد خود وجيه و آبرومند در دنيا و عقبى گردان و از مقربان درگاهت قرار ده
يَا مُحَمَّدُ يَا رَسُولَ اللَّهِ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي
اى محمد اى رسول خدا پدر و مادرم به فدايت
يَا نَبِيَّ اللَّهِ يَا سَيِّدَ خَلْقِ اللَّهِ إِنِّي أَتَوَجَّهُ بِكَ إِلَى اللَّهِ رَبِّكَ وَ رَبِّي
اى نبى خدا اى سيد خلق عالم من بوسيله تو به خداى عالم كه پروردگار تو و من است رو آورده ام
لِيَغْفِرَ لِي ذُنُوبِي وَ يَتَقَبَّلَ مِنِّي عَمَلِي وَ يَقْضِيَ لِي حَوَائِجِي
تا از گناهانم بگذرد و اعمالم قبول فرمايد و حوايجم برآورد
فَكُنْ لِي شَفِيعاً عِنْدَ رَبِّكَ وَ رَبِّي فَنِعْمَ الْمَسْئُولُ الْمَوْلَى رَبِّي
پس تو اى رسول خدا نزد خداى خود و خداى من مرا شفاعت كن كه پروردگار و مولاى من نيكو مولايى
وَ نِعْمَ الشَّفِيعُ أَنْتَ يَا مُحَمَّدُ عَلَيْكَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ السَّلاَمُ
و تو اى محمد كه سلام بر تو و اهل بيتت باد نيكو شفيعى هستى
اللَّهُمَّ وَ أَوْجِبْ لِي مِنْكَ الْمَغْفِرَةَ وَ الرَّحْمَةَ وَ الرِّزْقَ الْوَاسِعَ الطَّيِّبَ النَّافِعَ
پروردگارا و تو رحمت و آمرزش مرا با رزق وسيع حلال و طيب نافع بر خود حتم و لازم فرما
كَمَا أَوْجَبْتَ لِمَنْ أَتَى نَبِيَّكَ مُحَمَّداً صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ هُوَ حَيٌّ فَأَقَرَّ لَهُ بِذُنُوبِهِ
چنانكه هر كس كه در زمان پيغمبرت به حضور مى رسيد و اقرار به گناهانش مى كرد
وَ اسْتَغْفَرَ لَهُ رَسُولُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلاَمُ فَغَفَرْتَ لَهُ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و رسول تو بر او طلب آمرزش مى كرد تو او را مى آمرزيدى اكنون مرا هم به رحمتت بيامرز اى مهربان ترين مهربانان عالم
اللَّهُمَّ وَ قَدْ أَمَّلْتُكَ وَ رَجَوْتُكَ وَ قُمْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ وَ رَغِبْتُ إِلَيْكَ عَمَّنْ سِوَاكَ
پروردگارا من آرزومند تو و اميدم به درگاه توست و با شوق و رغبت به تو و اعراض از غير به حضور تو ايستاده ام
وَ قَدْ أَمَّلْتُ جَزِيلَ ثَوَابِكَ وَ إِنِّي لَمُقِرٌّ (مُقِرٌّ) غَيْرُ مُنْكِرٍ وَ تَائِبٌ إِلَيْكَ مِمَّا اقْتَرَفْتُ
و در حد كمال آرزومند ثواب بزرگ توام ابدا منكر گناهانم نيستم بلكه معترف و تايب و شرمنده به درگاهت از اعمالى كه مرتكب شده
وَ عَائِذٌ بِكَ فِي هَذَا الْمَقَامِ مِمَّا قَدَّمْتُ مِنَ الْأَعْمَالِ الَّتِي تَقَدَّمْتَ إِلَيَّ فِيهَا وَ نَهَيْتَنِي عَنْهَا وَ أَوْعَدْتَ عَلَيْهَا الْعِقَابَ
و پناه به تو آورده ام در اين مقام از آن گناهانى كه پيش فرستاده ام تو در سابق علمت مرا از آن نهى كردى و بر آن وعده عقاب دادى
وَ أَعُوذُ بِكَرَمِ وَجْهِكَ أَنْ تُقِيمَنِي مَقَامَ الْخِزْيِ وَ الذُّلِّ يَوْمَ تُهْتَكُ فِيهِ الْأَسْتَارُ وَ تَبْدُو فِيهِ الْأَسْرَارُ وَ الْفَضَائِحُ
و باز پناه به تو مى برم به كرم ذاتى و لطف ازلى تو كه مرا به مقام محروميت و خذلان و خوارى مقيم نگردانى در آن روزى كه پرده ها بردرند و اسرار خلق و فضيحت هاى بندگان آشكار گردد
وَ تَرْعَدُ فِيهِ الْفَرَائِصُ يَوْمَ الْحَسْرَةِ وَ النَّدَامَةِ
و شانه ها بلرزه درآيد كه آن روز روز حسرت و ندامت و پشيمانى است
يَوْمَ الْآفِكَةِ يَوْمَ الْآزِفَةِ يَوْمَ التَّغَابُنِ يَوْمَ الْفَصْلِ يَوْمَ الْجَزَاءِ يَوْماً كَانَ