بسیار دیده می شود که کودکان دور هم می نشینند و بازی را شروع می کنند و یکی را امیر و دیگری را وزیر می کنند اما ساعتی نمی گذرد که نه خبری از امیر است و نه از وزیر. یا در نمایشنامه هایی که به منظور سرگرمی اجرا می شود صحنه هایی از جنگ و عشق و عداوت مجسم می گردد اما پس از ساعتی از هیچ کدام خبری نیست. دنیا به نمایشنامه ای می ماند که بازیگران آن مردم این جهانند. و گاه این بازی کودکانه حتی عاقلان را به خود مشغول می کند اما چه زود پایان این سرگرمی و نمایش اعلام می گردد. روشن است که هدف از این آیه مبارزه با وابستگی و دلبستگی به مظاهر جهان مادی و فراموش کردن مقصد نهایی آن است وگرنه آنها که دنیا را وسیله ای برای سعادت خود قرار داده اند جویندگان آخرتند و نه دنیا. #نکته👌 🟥🟥🟥🟥🟥🟥🟥