🔳دخت گرامى پيامبر (ص)، فاطمه اطهر (ع)، پرتوى از نور الهى است و بيت رفيع او، از بيوتى است كه همگان بر تكريم آن فراخوانده شده اند . جلال الدين سيوطى در اثر حديثى خود(۲ . الدر المنثور: ۶ / ۶۰۶ ) چنين نقل مى كند: آيه (في بُيوت أذِن الله أن تُرفع...) بر پيامبر فرود آمد، و رسول گرامى آن را بر ياران خود كه در مسجد دور او حلقه زده بودند، تلاوت كرد، در اين هنگام از پيامبر دو سؤال شد: ۱. مقصود از اين «بيوت» كه جايگاه انوار الهى است، چيست؟! پيامبر: بيوت انبياء و خانه هاى رسولان الهى است . ۲. ابو بكر در حالى كه به خانه «فاطمه» و على (ع)اشاره مى كرد پرسيد آيا اين خانه نيز از همين بيوت است؟! پيامبر (ص)فرمود: بلى از برترين و بارزترين آنهاست. درباره حضرت زهرا (عليها السلام)چه بگوييم در حالى كه خدا او را «كوثر» ناميده و پيامبر خدا، خشنودى و خشم او را محور خشنودى و خشم خدا معرفى كرده است .(. مستدرك حاكم: ۳ / ۱۵۴ ) ولى بسيار جاى تأسف است كه گروهى، پس از درگذشت پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)براى اخذ بيعت از متحصنان در خانه فاطمه، به خانه وحى يورش برده، و هتك حرمت نمودند. آیت الله العظمی جعفر سبحانى http://eitaa.com/mohafezan