#الهی_عظم_البلا گویا ما هنوز، دوری از امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)  را گرفتاری و درمانــدگی نمی­دانیم و از این جهت هنوز به اضطــرار و ناچــاری نرسیده­ ایم! چون خصلت انسان این است که با سخت­ترین شرایط هم خو می­گیرد. بنی­ آدم، بنی­ عادت است و بعد از مدتی همه چیز ولو سخت ترین سختی­ها برای او عــادی می­شود. باید این یخ­های بی­تفاوتی و بی­توجهی ذوب شود، قطره قطره جمع گردد، به هم بپیوندد، راه بیافتد، رودی شود بی­قرار، ناآرام، موّاج و خروشان تا هر مانعی که بر سر راه است بردارد و در نهایت خود را به آغوش بحر بی­کــران اهل­بیت عصمت و طهارت برساند. یَا مَنْ یُجیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوء َ ارْحَمْنِی وَ اکْشِفْ مَا بِی مِنْ غَمٍّ وَ کَرْبٍ وَ وَجَعٍ وَ دَاء : ای کسى که دعاى مضطرّ را اجابت مى‏کند و گرفتارى را برطرف مى‏سازد به من رحم فرما و هرگونه ناراحتی، اندوه، درد و رنجی را [که از فراق محبوبم به من رسیده] از من برطرف ساز!...(بحارالأنوار، ج ۹۲، ص ۱۰۳) @mohajer_10313