□●شهادت حمزه ی سیّد الشّهدا علیه السلام●□ □برای شهادت حضرت حمزه علیه السلام دو تاریخ نقل شده است: هفتم یا پانزدهم ماه شوّال. بعد از امیرالمؤمنین علیه السلام حمزه، عموی بزرگوار رسول الله (صلی الله علیه وآله)، سردار دلیر سپاه اسلام بود؛ که در ماجرای پر عبرت جنگ اُحُد به شهادت رسید. □پیکر مطهّر ایشان به دستور هنده، همسر اباسفیان، با وضع بسیار تکان‌دهنده ای مُثله شد (هنده ی جگرخوار و شوهرش اباسفیان، پدر و مادر معاویة‌بن‌ابی‌سفیان هستند و اهل سنّت به معاویه خالُ‌المؤمنین می گویند). سپس سینه‌ی حمزه توسّط وحشی، غلام هنده شکافته شد و هنده‌ جگر آن بزرگوار را به دندان گرفت؛ که این حادثه ی بسیار دردناکی برای رسول الله (صلی الله علیه وآله) و همه ی مسلمان ها بود. □پيامبر (صلی الله علیه وآله) از ديدن پيكر غرق به خون و مُثله شده و سينه‌ی شكافته شده‌ی عموی ‌بزرگوارشان به شدّت متأثر شدند. وقتی خواهر حمزه علیه السلام مصرّانه خواست به ديدار پيكر برادرش بيايد، ابتدا پيامبراكرم (صلی الله علیه وآله) موافقت نكردند؛ امّا هنگامی که اصرار فوق العاده‌ای ورزيد، پيامبر (صلی الله علیه وآله) فرمودند: بیاید؛ ولی اوّلاً قول بدهد آرامش خود را حفظ كند و در ثانی دستور دادند پيكر حمزه علیه السلام را از ديد او بپوشانند. □پيغمبر (صلی الله علیه وآله) عبای مبارك خود را بر روی حمزه علیه السلام كشيدند. حمزه علیه السلام قدّ بسيار رشيدی داشت، به همین خاطر مقداری از پاهای او از عبا بيرون ماند و چون انگشت های پاهای او هم مُثله شده بود؛ حضرت دستوردادند پاهای او را هم با برگ درختان بپوشانند، تا خواهرش شاهد چنين جنايت مهلكی كه در حقّ او روا داشته شده بود، نباشد. وقتی خواهر آمد، بادی وزید و مقداری از پیکر مثله شده‌ی حمزه آشکار شد. خواهرش به شدّت متأثّر شد و گريبان چاك داد. □پيامبراكرم (صلی الله علیه وآله) ‌دستوردادند خانم های مدينه، برای حمزه مجلس عزا بر پا كنند. فاطمه‌ی‌زهرا سلام الله علیها و زنان مؤمنه برای همدردی با خواهر حمزه آمدند و مجلس عزایی برای حمزه برپا کردند. □اهل ذكر مصيبت اين صحنه را با صحنه ی آمدن حضرت‌ زينب كبری سلام الله علیها بر سر پيكر آغشته به خون و بدون سر و غرق تير و تیغ برادر بزرگوارشان، اباعبدالله الحسين علیه السلام، مقايسه می‌كنند. اینجا تازيانه‌ها‌ی اشقيا بود كه پاسخ تأسّف و تأثّر زينب سلام الله علیها را می دادند و كسی هم نبود كه با ایشان هم ناله و هم‌سوگ شود و كسی نبود كه به آن حضرت دلداری دهد و كسی هم نبود كه پيكر ابا‌عبدالله علیه السلام را بپوشاند و ابا‌عبدالله علیه السلام سری در پیکر نداشت. □شهادت این بزرگوار را به محضر رسول الله (صلی الله علیه وآله)، امام عصر ارواحنافداه و همه ی ارادتمندان خاندان پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله)، تسلیت عرض می‌کنیم. □●در محضر استاد مهدی طیب - ۹۲/۰۵/۳۱ #حضرت_حمزه●□ @mohamad_hosein_tabatabaei