آقای مسعود ده نمکی را از موقعی که در یالثارات می نوشتند و بعدها سردبیر نشریه "شلمچه" و "جبهه" شدند می شناسم. آنروزها ایشان به سبک و سیاق برخی از عدالتخواهان امروزی می نوشت تا جاییکه بوی نقد مصلحانه و غیرمغرضانه استشمام نمی شد. انسان احساس میکرد، ایشان دنبال زیرپاکشی از این و آن است. خب بعدها ایشان کارگردان و فیلم ساز شدند و هرچه جلوتر آمدیم، پخته تر شدند. این توصیه امروز ایشان به جوانانی است که شبیه دیروز ایشان هستند! نقد را مصلحانه انجام دهیم نه زیرپاکشی! (به نقل از بینش راهبردی) ➖➖➖➖➖➖ کاملا موافقم. احسنت. کلا انسان هر چقدر سن و سالش بیشتر می‌شود و البته در عرصه کلان ظاهر شده و با معادلات پشت پرده و بازی بزرگان آشنا میشود، هم آرامشش بیشتر می‌شود و هم منطقی تر و واقع‌گرایانه‌تر فکر و عمل میکند. تازه متوجه می‌شود که همه چیز حساب و کتاب دارد و نباید با چندین جمله کلی و شعاری، به همه معادلات و افراد نگاه کرد. به قول ما طلبه ها؛ هیچ عامی نیست که تخصیص نخورد. (یعنی همه چیز بستگی به شرایط دارد. تاکید میکنم؛ همه چیز) این نه اسمش نفاق است و نه وسط خوابی. بلکه عالم به زمان بودن و زیرکی که در توصیف مومن در روایت آمده، شاید مقصودش همین باشد. لذا لطفا زود قضاوت نکنیم. ✍ کانال @Mohamadrezahadadpour