بِـسـْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحــیْم: ثواب زیارت امام حسین علیه السلام امام صادق علیه السلام: كَانَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ ع ذَاتَ يَوْمٍ فِي حَجْرِ النَّبِيِّ ص يُلَاعِبُهُ وَ يُضَاحِكُهُ فَقَالَتْ عَائِشَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا أَشَدَّ إِعْجَابَكَ بِهَذَا الصَّبِيِّ فَقَالَ لَهَا وَ كَيْفَ لَا أُحِبُّهُ وَ لَا أُعْجَبُ بِهِ وَ هُوَ ثَمَرَةُ فُؤَادِي وَ قُرَّةُ عَيْنِي أَمَا إِنَّ أُمَّتِي سَتَقْتُلُهُ فَمَنْ زَارَهُ بَعْدَ وَفَاتِهِ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ حِجَّةً مِنْ حِجَجِي قَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ حِجَّةً مِنْ حِجَجِكَ قَالَ نَعَمْ حِجَّتَيْنِ مِنْ حِجَجِي قَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ حِجَّتَيْنِ مِنْ حِجَجِكَ قَالَ نَعَمْ وَ أَرْبَعَةً قَالَ فَلَمْ تَزَلْ تزاده [تُرَادُّهُ‏] وَ يَزِيدُ وَ يُضْعِفُ حَتَّى بَلَغَ تِسْعِينَ حِجَّةً مِنْ حِجَجِ رَسُولِ اللَّهِ ص بِأَعْمَارِهَا. روزى حسين بن على عليهما السّلام در دامن نبى اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم نشسته بود و با آن حضرت بازى مى ‏كرد و هر دو مى ‏خنديدند. عايشه گفت: يا رسول اللَّه، چه قدر علاقه و محبّت شما به اين طفل زياد است!؟ حضرت فرمودند: چه گونه او را دوست نداشته و به او محبت نداشته باشم در حالى كه ميوه دل من و نور چشمم مى‏ باشد، اين امر قطعى است كه به زودی امّت من او را خواهند كشت و كسى كه بعد از شهادتش او را زيارت كند خداوند براى او ثواب يك حج از حجّ‏ هاى من را مى ‏نويسد. عايشه عرض كرد: يا رسول اللَّه حجى از حجّ ‏هاى شما!؟ حضرت فرمودند: بلکه، دو حج از حج ‏هاى من. عايشه عرضه داشت: يا رسول اللَّه دو حج از حج ‏هاى شما!؟ حضرت فرمودند: بلکه، چهار حج از حج ‏هاى من. راوى مى ‏گويد: پيوسته حضرت به تعداد حج ‏ها اضافه كردند و آن را بالا بردند تا به نود حج با عمره از حج‏ ها و عمره ‏هاى خودشان صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم رساندند. 📚 كامل الزيارات ؛ النص ؛ ص68. حكايت ‏ اثر خودخواهی بیرون رفتن از جمع ابدال و اولیاء خدا از یکی از بزرگان نقل است كه گفت: وقتى گذرم به كوه لبنان افتاد، در آن جا جمعيّتى از ابدال را ديدم. با ايشان جوانى بود كه به آنان خدمت مى ‏كرد. شب كه مى ‏شد دسته گياهى‏ مى ‏چيد، و براى غذاى ايشان مى‏ پخت. سه روز آن جام بودم، روز چهارم بامداد با من گفتند: زندگانى ما را ديدى، برو، كه تو با ما زندگانى نتوانى كرد. مرا دعا كردند و من از ايشان جدا شدم. چيزى نگذشت كه گذرم به بغداد افتاد، آن جوان را ديدم دلّالى مى‏ كند و مى‏ گويد: (كيست به قيمت خوب بخرد؟) تعجّب كردم. خوب نظر كردم ببينم وى همان جوان است كه ديده بودم. وى فهميد، مرا به كنار كشيد و گفت: چرا مى ‏نگرى؟ گفتم به خدا مى ‏نگرم ببينم تو همان كسى كه در كوه لبنان ديدم. گفت: بلى، من همانم. پرسيدم: اين جا چه مى‏ كنى؟ و اين، كار تو نيست! گفت: آرى، روزى ماهى بريان مى‏ كردم، در وقت تقسيم، قسمت بهتر را براى خود نهادم، بدين جا افتادم. 📚 پاسداران حريم عشق ؛ ج‏2 ؛ ص167. امیر المومنین علیه السلام: مَا دَعَا فِيهِ(ای المسجد الکوفة) مَكْرُوبٌ بِمَسْأَلَةٍ فِي حَاجَةٍ مِنَ الْحَوَائِجِ إِلَّا أَجَابَهُ اللَّهُ وَ فَرَّجَ عَنْهُ كَرْبَهُ. در مسجد کوفه هيچ محزون و مكروبى براى حاجتى از حوائجش دعاء نكرده مگر آنكه حق تعالى حزنش را بر طرف و غمش را زائل و حاجتش را روا ساخته است. 📚 كامل الزيارات ؛ النص ؛ ص33. امام حسن عليه السلام: كانَ الحُسَينُ بنُ عَلِيٍّ عليه السلام أشبَهَ النّاسِ بِفاطِمَةَ عليهاالسلام ، وكُنتُ أنَا أشبَهَ النّاسِ بِخَديجَةَ الكُبرى. حسين بن على عليه السلام ، شبيه ترينِ مردم به فاطمه عليها السلام است و من ، شبيه ترينِ مردم به خديجه كبرا عليها السلام هستم. 📚 المناقب ، ابن شهر آشوب : ج 4 ص 2. رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمودند: ‏ حُسْنُ الْخُلُقِ يُثْبِتُ الْمَوَدَّةَ وَ حُسْنُ الْبِشْرِ يُذْهِبُ السَّخِيمَةَ وَ اسْتَنْزِلُوا الرِّزْقَ بِالصَّدَقَةِ وَ مَنْ أَيْقَنَ بِالْخَلَفِ سَخَتْ نَفْسُهُ بِالنَّفَقَةِ وَ إِيَّاكَ أَنْ تَمْنَعَ حَقّاً فَتُنْفِقَ فِي بَاطِلٍ مِثْلَيْهِ. خوش خلقى دوستى را پايدار كند، و خوشرويى كينه را از بين مى‏ برد، با صدقه دادن روزى خود را نازل كنيد، كسى كه يقين دارد آنچه را انفاق كند جايش بر مى ‏گردد نفسش به صدقه دادن با سخاوت مى ‏شود، بپرهيز از جلوگيرى کردن از انفاق در راه حق که اگر این کار را کردید دو برابر آن را در راه باطل انفاق خواهید کرد.https://eitaa.com/joinchat/2256601229C5ddc3e7a16 📚 مشكاة الأنوار في غرر الأخبار ؛ النص ؛ ص70.