چه قبل از ازدواج و چه بعد از ازدواج، بهتره که حريم خصوصي داشته باشیم. بهتره بدونید هر رابطه ای ی مرزی داره و نباید مرزهای ما در روابط مختلف شکسته بشه. چند مدل رابطه رو مثال می زنم: - رابطه من با خودم - رابطه من با همسرم - رابطه من با خانوادم - رابطه من با دوستانم و بقیه وقتی مرزها شکسته بشه، اطلاعاتی که نباید از زندگی زناشویی من به خانوادم برسه، می رسه! اطلاعاتی که نباید از خانوادم به همسرم برسه، می رسه! و همسرم رو پریشون می کنم. خیلی مهمه که ما مرزهای رابطه رو رعایت کنیم. عمیق ترین رابطه رو من با خودم دارم. یعنی جایی که نیاز به تنهایی دارم یا یک گذشته عاطفی دارم که نباید با خانواده و همسرم به اشتراک بذارم. اگر مرز رابطه رو شکوندم و این خبر از گذشته عاطفی ام رو به همسرم دادم، حریم خصوصی خودم رو نقض کردم. اگر گناه ها و خطاهای گذشته ام رو به همسرم گفتم، حریم خصوصی خودم رو نقض کردم. پس فک نکنید چون ازدواج کردید باید همه چیز رو به همسرتون در مورد گذشته تون بگید. گفتن برخی گناهان گذشته به همسر نشانه حماقته و نه مصداق صداقت!! نه تنها در مورد خودتون بلکه در مورد خانواده تون هم نباید مسائلی رو بگید. مثلا ممکنه مادر شما رازی رو به شما بگه که موضوع مشترک زندگی زناشویی شما نیست و صرفا رابطه مادر و فرزندیه. پس نباید به همسرتون انتقالش بدید. از اون طرف هم حق ندارید در مورد زندگی زناشویی تون بدون موافقت همسرتون با کسی صحبت کنید. چون نه تنها گفتنش هیچ ضرورتی نداره بلکه ممکنه اوضاع رو بدتر هم بکنه. توی رابطه خودتون با همسرتون هم حواس تون باشه که داشتن رمز گوشی همسر به این معنا نیست که چون رمز گوشیش رو دارم حق دارم برم کل گوشیش رو هر روز چک کنم. بلکه برای اینه که اگر کار فوری یا ضروری پیش اومد، بتونم به گوشیش دسترسی داشته باشم. پس بصورت کلی مرزهای هر کدوم از روابطی رو که گفتم برای خودتون مشخص کنید و سعی کنید اطلاعات اضافی از مرز رابطه هاتون رد نشه. @mohammadi2i