رهبری که وا نداد؛ شکست سناریوی چندملیتی برای سقوط ایران
✍️ تحلیل سیاسی ـ امنیتی | تیر ۱۴۰۴
در بحبوحه‌ی حمله‌ای گسترده به ایران که از نظر شدت، فناوری و ابعاد رسانه‌ای، یکی از پیچیده‌ترین عملیات‌های ترکیبی تاریخ معاصر بود، کشور ما از پرتگاهی تاریخی عبور کرد. آنچه در ظاهر، یک درگیری محدود موشکی به‌نظر می‌رسید، در واقع بخشی از طرحی چندلایه برای نابودی ساختار حاکمیتی، فروپاشی سیاسی و تبدیل ایران به سوریه‌ای دیگر بود.
📍 سناریوی دقیق و وحشیانه
این طرح، با هماهنگی دقیق رژیم صهیونیستی، پشتیبانی لجستیکی و اطلاعاتی چندین سرویس امنیتی غربی و منطقه‌ای، و بهره‌گیری از آخرین دستاوردهای نظامی در حوزه‌ی پهپاد، سایبر، و موشک‌های هوشمند اجرا شد. هدف، ترور بیش از دو هزار نفر از ارکان حاکمیتی در همان ساعات اولیه بود؛ از جمله شخص رهبر انقلاب اسلامی.
برنامه‌ریزان این سناریو می‌خواستند با حذف ساختار فرماندهی کل قوا، دولت را فروبپاشند، و مردم را به خیابان‌ها بکشانند تا به‌زعم خود، پروژه‌ای مشابه "بهار عربی" را در ایران بازسازی کنند.
در طرحشان، افرادی چون رضا پهلوی، مریم رجوی، علی کریمی و مسیح علی‌نژاد، نقش‌های آماده‌ای داشتند: یکی شاه، دیگری رئیس‌جمهور، آن یکی نخست‌وزیر و بعدی رئیس مجلس! خطوط مرکزی کشور می‌شد ایران جدید، و مناطق مرزی هم به جمهوری‌های خودمختار و گروه‌های مسلح واگذار می‌شد. آرزویی قدیمی برای تجزیه ایران.
🎯 چرا شکست خوردند؟
آنچه این پروژه خطرناک را در همان آغاز دفن کرد، نه صرفاً موشک‌های نقطه‌زن و سامانه‌های پدافندی ایران بود، بلکه وجود رهبری حکیم، فرمانده‌ای حاضر در صحنه و ملتی که در لحظات بحرانی، پشت کشور ایستادند.
رهبری انقلاب نه عقب‌نشینی کرد، نه امتیاز داد، نه فرار کرد؛ کاری که رهبران لیبی، عراق، افغانستان و حتی سوریه در لحظات حساس نتوانستند انجام دهند.
از سال‌ها قبل، تدابیر راهبردی فرمانده کل قوا با تمرکز بر توان موشکی، دفاع هوایی، جنگ ترکیبی، امنیت اطلاعات و تربیت نیروی مؤمن، کشور را به‌گونه‌ای آماده کرده بود که حتی سنگین‌ترین موج حملات نیز نتوانست به ساختار دفاعی و امنیتی ایران ضربه بزند.
🤝 ملت، پشت سنگرها
فراموش نکنیم: هدف این پروژه، ایجاد شکاف بین مردم و حاکمیت بود. دشمنان حساب کرده بودند که مردم، در شرایط بحران، علیه نظام صف می‌کشند. اما آنچه دیدند، برعکس بود. از اصولگرا تا اصلاح‌طلب، از مذهبی تا ملی‌گرا، همگی یک‌صدا در برابر تهدید خارجی ایستادند.
رهبری نه‌تنها صحنه را ترک نکرد، بلکه همان شب در کنار فرماندهان نظامی، نظارت مستقیم بر مدیریت بحران را آغاز کرد. در دل طوفان، پرچم ایستادگی را زمین نگذاشت، و به ملت فهماند که ستون این نظام، فرو نمی‌ریزد.
📌 عبرت تاریخ
آنچه در ایران اتفاق افتاد، نقطه‌ی مقابل سرنوشت لیبی، عراق، افغانستان و سوریه بود. دشمنان، بر اساس فرمول‌های همیشگی وارد میدان شدند، اما از یک چیز غافل بودند: ایران، رهبرش را رها نمی‌کند؛ و رهبر، مردمش را تنها نمی‌گذارد.
اگر امروز، خبری از جولانی، داعش، یا دولت‌های نیابتی در ایران نیست، اگر تهران شبیه طرابلس یا کابل نشده، دلیلش فقط یک چیز است:
وجود رهبری که "وا نداد".
✍محمد امیری
سید علی خامنه ای فاتح جنگ است
#ایستاده_ایم | #مرگ_بر_اسرائیل
#انتقام_ملی | #وعده_صادق۳