ترجمه و توضیح نیایش های ماه رمضان با رویکرد محیط زیستی(۲۶)    ترجمه نیایش بیست و ششم : خدایا در این ماه کوشش مرا ستوده ؛ گناهم را آمرزیده ؛ کردارم را پذیرفته و عیبم را پوشیده بدار؛ ای شنواترین شنوایان.   توضح: ۱- تلاش آدمی برای فرد و جامعه بایستی آنقدر سودمند باشد که به ستایش و قدردانی بیانجامد و تلاشی که شایسته ستایش حق و خلق نباشد مفید نیست. بدیهی است اعمال منافی با تعادل در جامعه و طبیعت؛ نه تنها شایسته ستایش نیست بلکه سزوار نکوهش و پرهیز از آنها لازمه تداوم حیات سالم اجتماع و محیط زیست طبیعی است. ۲- انسان ها هیچگاه مصون از خطا و گناه نیستند حتی پیامبران الهی نیز ترک اولی دارند؛ بنابراین آمرزش خواهی از گناهان به درگاه خدای آمرزنده گناهان، لازمه ادامه حیات معنوی ما انسان هاست. ۳- اگر اعمال ما از سوی خداوند پذیرفته نشود و ستار العیوبی او برای ما کارساز نگردد.در پیشگاه خالق و خلق آبرومند نخواهیم بود و این حالت برهم زننده تعادل درونی و گریزان شدن دیگران از ما می شود. پس تا می توانیم برخلوص اعمال خود برای پذیرش الهی تلاش کنیم تا شنواترین شنوایان ؛ دعای ما را اجابت کند و عیوب ما را بپوشاند.