جنگ که شروع می‌شود با خود همه چیز دارد ؛ خیلی چیزها را هم ندارد ، سرباز اگر روحیه نداشته باشد؛ خودرا زود می‌بازد. فرمانده تدبیر نکند، سرباز را به کشتن می دهد . این، مختص نبردهای کلاسیک نیست ،جنگ‌های پارتیزانی هم همینطور است؛ خیزش‌های مردمی نیز هم ! «جنگ جنگ است و شرف و عزت هرطرف، درگرو همان جنگ است.» هیچ‌یک از فاتحان تاریخ؛ بدون خیانت و فریب و محاصره و کشتن و کشته شدن و امثال اینها فاتح نشده‌اند ؛ گاهی برده  و گاهی هم میدان را واگذار کرده‌اند . دشمن اکنون پس از ایران و غزه و لبنان و یمن؛ گستره جنگ رابه حلب برده ، ناقوس جنگ را به صدا درآورده  و در زمینی دیگر رجز می‌خواند و همآورد می‌طلبد . آنها که رودررو از شرفشان دفاع می کنند بیشتر از شمشیر و سنان؛ نیاز اولیه‌شان روحیه است؛ مائی که این سو هستیم وظیفه‌مان تولید روحیه! جنگ بسته‌ای از خیانت؛ فریب نیرنگ ،بی‌انگیزگی؛ روحِ سلحشوری، پیروزی و شکست است؛ کسی که از همان اول خود را ببازد؛ همان اول شکست را پذیرفته و کسی که با تدببر و عقلانیت سوار بر مرکب نبرد باشد ، احتمال درآغوش کشیدن شاهد پیروزی برایش دور از دسترس نیست. اکنون مائیم و میدان شرفی بنام سوریه؛ برایمان هم نباید عده و عده دشمن مساله باشد؛ مهم‌تر از اینها باور ماست که برحق‌ایم و گرنه از همین حالا باید مهیای شکست باشیم. ما دردفاع مقدس؛ جنگ احزاب را تجربه کرده‌ایم؛ اکنون نیز جنگ احزابی دیگر بر ما تحمیل شده ، #توکل و توسلمان به منبع لایزال رحمت و برکت ربوبی است، اگر بردیم، جشن می‌گیریم و اگر هم شکست را برما هموار کردند نه غمگین می‌شویم و نه مایوس؛ راه همان است؛ راه را نباید فراموش کرد. الدنیا ذو وجهان ؛ یوم لک و یوم علیک؛ راه همان است؛ حکمت‌ربوبی اما موضوع دیگری است!