📝 چشم، سیمِ رابطِ نوریِ دل... به عبارتی ساده‌تر: هر چیزی رو نگاه کنی رو قلبت حک میشه و هر چیزی حک بشه میشه جزئی از قلبت و هر چی شد جزئی از قلبت، میشه خودِ خودِ تو! حالا فکر کن دقیقا زمانی که فاصله‌ی تو تا روشن کردن فیلترشکن و دیدن چیزایی که نابودیِ تو هدف اوناست، فقط چند ثانیه است و لذت کاذب و ذلت‌بارِ حاصل از اون نگاه چند صدم ثانیه! همه و همه‌ی اینا زیر پنج دقیقه زمان میبره و تو محکومی به گذرِ ۲۰ سال زمان تا حافظه تصویریت اونا رو دیلِت کنه... و تو این بیست سال تو هستی و تصاویری که دریافتیِ قلبته و فیدبَکِش میشه ذهن نا آروم و اختلالِ زندگیِ مشترک و هزار تا آسیبِ روحی و جسمی، فقط به خاطر اون چند دقیقه... جدا از اینا واقعا حالت بهم نمی‌خوره وقتی میدونی پشت صحنه و حقیقت اون تصاویر چه قدر کثیفه؟ مگه آدم سالم میتونه از چیز کثیف لذت ببره؟ نه! وقتی میگیم لذت کاذب یعنی همین! یعنی تَوَهم لذت داری! همه اینا بررسی های فیزیولوژیکی بود. بحث گناه بودن و آسیب زدن به قلب امام‌ زمان و... که خودش تباهیِ دنیا و آخرته رو هم که نکردم!... خودت بشین دو دوتا چهار تا کن ببین می ارزه؟ فقط فراموش نکن با این قلب سیاه و بیمار نمیشه عشق امام مهدی رو بیاری داخلش... یک خونه، در آنِ واحد نمیشه هم روشن باشه هم تاریک...