قنی… القُوَهَ و النِّشاط» و «وطامِنَنَّ عَلینا بِالنِّشاط».
موانع آرامش
۱٫ اتلاف وقت به باطل
امام چهارم در دعای ابوحمزه ثمالی، با ادبیاتی نیایشی به همه اعلام می کند که اتلاف وقت و هم نشینی با انسان های بی هدف و وقت گذران، عاملی برای ناآرامی و دور شدن از کانون آرامش، یعنی خداوند است: «او لعلک رایتنی آلفُ مجالس البطالین فبینی و بینهم خلّیتنی».
۲٫ ارتکاب گناه
از عبارات امام سجاد علیه السلام در یافت می شود که گناه، سبب حرمان و سرگردانی می شود و می تواند یکی از عوامل سلب آرامش باشد: «فانی قد بهتُّ و تَحَیرتُ مِن کثرهِ الذُنوُبِ مع العِصیان»، «الهی انا الذی قَتَلتُ نَفْسِی بسیفِ العِصیانِ، حتی استوجبتُ منک القَطیعَه و الحِرمان» و «اِن اَوْحَش ما بَینی و ما بَینَک فرطَ العصیان و الطغیان فقد آنسنی بِشرَ الغفران و الرضوان».
۳٫ آرزوهای طولانی
آرزوهای طولانی، درگیری ذهنی پدید میآورد و فرد را از آرامش دور می کند. در بندی از دعاهای امام چهارم این مانع آرامش چنین گزارش شده است: «و لاتَجْعلنی مِمَّن طَوَّلََتْ لَه فی الدنیا اَمَلَهُ و قد اِنْقَضی اَجَلَهُ و هو مَغبوُن عَمَله».
دیگر موانع
در خواسته های چهارمین امام، موانع دیگری برای آرامش شمرده شده که حضرت از آنان به خدا چنین پناه می برند:
وامنن علینا بالنشاط و اعذنا من
الفشل (سستی، کاهلی)
والکسل (تنبلی در کار و وظیفه)
و العجز (ناتوانی)
والعلل(بیماریهای موجب گرفتاری)
و الضرر(آزار، گزند، بیماریهاهی که شخص را از کار و کوشش باز بدارد)
و الزّجر(راندن، تشر زدن)
و الملل (آزردگی، ملامت، ستوه)
والریاء (کار برای غیر خدا)
والسمعه (تمایل به تمجید شدن)
و الهوی(پیروی از خواسته های بی انتهای دل)
والشهوه (خواستنی های پی در پی)
والْاَشِر (سرکشی)
و الْبَطَر (خود پسندی ناشی از ثروت ومال، بد مستی، تکبر)
و الْمَرِح (سرمستی، ناز و کبر فروختن)
و الخیلاء (تکبر، خود پسندی)
و الجدال (بحث دور از منطق)
والْمِراء (بگو و مگوکردن)
و السّفه (نادانی)
و العُجب (خود بزرگ بینی)
و الطَیش (سبک سری، کم خردی، بی فکری، شتاب کاری)
و سوء الخلق (بداخلاقی)
و الغدر (پیمان شکنی، بی وفایی)
و کثره الکلام فی ما لاتحب (پرحرفی در آنچه محبوب خدا نیست)
و التّشاغل بما لایعود علینا نفعه (مشغول شدن در آنچه سودی ندارد)
«و طَهِّرنا من اتباع الهوی و مخالطه السفهاء و عصیان العلماء والرغبه عن القرّاء و المجالسه الدّناه… حتّی توردنا جنّتک غیر معذّبین؛ و ما را از پیروی هوای نفس، همراهی با نادانان، نافرمانی از عالمان دین، دوری از اهل قرآن و هم نشینی با انسان های پست، پاک ساز تا مقصد و فرودگاه ما بهشت تو باشد».