در سال ۱۳۴۹ آقای خامنه‌ای و آقای احمدزاده از مشهد به تهران آمده وبانی جلساتی شدند که به تبیین (( جهان‌بینی اسلام)) اختصاص داشت. افراد سرشناسی مثل آقایان طالقانی، مطهّری، بهشتی، باهنر، هاشمی رفسنجانی، شریعتی، سحابی، بازرگان، پیمان و فارسی شرکت می‌کردند.
"بنا شد هرکدام طرحی بنویسیم و بدهیم... یعنی اگر می‌گوییم جهان‌بینی، منظورمان چیست. بنا شد جهان‌بینی اسلام را در فصولی تقسیم و تعریف کنیم. بنده هم یک جزوه‌ی نسبتاً خوب و مفصّلی نوشتم؛ شاید بیست صفحه میشد..." (۴تیر ۱۳۸۱)
آيت‌الله مطهّری طرح آقای خامنه‌ای را تحسین کرده و آن را دارای مزیّت‌هايی نسبت به نوشته‌های دیگران عنوان کرده بود... (خاطره آقای حدّاد عادل، ۴تیر۱۳۸۱)
این جلسه چندین ماه ادامه داشت اما در نهایت با حمله‌ی ساواک... تعطیل شد. نوشته‌ها نیز از بین رفت اما تداوم این خطّ فکری در تبیین اسلام ناب که ...، همان اسلام سیاسی و دارای رسالت اجتماعی و حاضر در صحنه است را می‌توان در سلسله سخنرانی‌های منسجمی که آیت‌الله خامنه‌ای در رمضان ۱۳۵۳ در مسجد امام حسن مجتبی مشهد ارائه کرده، دید. چکیده‌ای از محتوای این سخنرانی‌ها که به گفته‌ی خود آیت‌الله خامنه‌ای شامل ((پایه‌های فکری برای ایجاد یک نظام اسلامی)) بود، در همان سال با عنوان[کتابچه] ((طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن)) به چاپ رسید.
#کتاب_چهارم_سیر_مطالعاتی
#کتاب_از_نیمه_خرداد
#بخش_دوم
از/مجموعه تبیین منظومه فکری رهبری