نظام خلقت دنیا و انسان براساس رشد شخصیت و اراده انسان بنا شده است. در نظام الهی وقتی انسانی مرتکب خطا می شود او را موعظه و نصیحت می کنند و عظمت و شخصیت انسانی اش را به او یادآور می شوند تا شاید پشیمان شود و دیگر مرتکب آن خطا نشود.
نظام طاغوتی و غربی بر اساس ساختن یک جامعه ایده آل بدون عیب است که انسان ها را به محض ارتکاب به خطا باید به کل حذف و بیرون کرد.
در نظام الهی انسانی که مرتکب خطا شده پشیمان می شود و تصمیم میگیرد دیگر هرگز خطا نکند و این انسان می تواند در زمره مقرب ترین افراد در جامعه قرار بگیرد. ولی در نظام طاغوتی وقتی کسی مرتکب خطا شد، در پرونده اش برای همیشه ثبت می شود و هیچ راهی برای جبران یا پاک کردن پرونده اش وجود ندارد و گاهی خودکشی میکند چون میبینید هیچ راه دیگری برای بازگشت وجود ندارد.
پیامبران و امامان موظف بودند قبل از شروع هر جنگی، سپاه دشمن را موعظه و نصیحت کنند تا شاید افرادی در سپاه دشمن بیدار شوند و از ادامه جنگیدن منصرف شوند. در نظام طاغوتی فقط به صرف اینکه احتمال می دهی کسی مرتکب جرم خواهد شد یا دشمنت احتمالا در آینده جنگی را شروع خواهد کرد میتوانی کاملا غیرمنتظره و بدون اطلاع قبلی اقدام متقابل انجام دهی و هزاران نفر را قتل عام کنی.
@MojtabaInFrance