﷽ 📍 پیوند انبیا(ع) و گریۀ حضرت زکریّا(ع)برای امام حسین (ع)❗️ 📌روایت دیگری بخوانم. این روایت دربارۀ سورۀ حضرت مریم(س) است. روایت این است که شخصی دربارۀ این رموزی که در ابتدای سوره آمده است(کهیعص) سؤال می کند. حضرت می فرمایند: این حروف از غیب هایی است که خداوند به حضرت زکریّا(ع) تعلیم فرمود. 📌«زَکَرِیَّا سَأَلَ رَبَّهُ أَنْ یُعَلِّمَهُ أَسْمَاءَ الْخَمْسَةِ فَأَهْبَطَ عَلَیْهِ جَبْرَئِیلَ فَعَلَّمَهُ إِیَّاهَا»؛ قضیّه از این قرار است که حضرت زکریّا(ع) از خدا درخواست کرد که اسمای پنج تن(ع) را به او یاد دهد. خداوند به جبرئیل(ع) گفت: برو و به او نام هایشان را بگو! جبرئیل(ع) هم اسما را به او یاد داد. 📌 البتّه انبيا(ع) از آدم تا خاتم همه مي‌دانستند. گاهي تعبيراتي مي‌کنند. يک چيزهايي بوده که مي‌گفتند که ماوراء اين‌ها بوده. «فَکَانَ زَکَرِیَّا إِذَا ذَکَرَ محمّداً وَ عَلِیّاً وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنَ سُرِّیَ عَنْهُ هَمُّهُ وَ انْجَلَى کَرْبُهُ»؛ 📌زکریّا هرگاه نام پیغمبراکرم(ص)، حضرت علی(ع)، فاطمۀ زهرا(س) و امام حسن(ع) را می شنید، سُرِّیَ؛ یعنی غم و غصّه از دلش بیرون می رفت و ناراحتی اش برطرف می شد. « وَ انْجَلَى كَرْبُهُ وَ إِذَا ذَكَرَ اسْمَ الْحُسَيْنِ (ع)»؛ 📌به اسم امام حسین(ع) که می رسید، «خَنَقَتْهُ الْعَبْرَةُ وَ وَقَعَتْ عَلَیْهِ الْبُهْرَةُ»؛ به نفس نفس می افتاد و دیگر نفَسش بیرون نمی آمد، «فَقَالَ: ذَاتَ یَوْمٍ إِلَهِی مَا بَالِی إِذْ ذَکَرْتُ أَرْبَعَةً مِنْهُمْ تَسَلَّیْتُ بِأَسْمَائِهِمْ مِنْ هُمُومِی»؛ روزی پرسید که خدایا! چرا هر وقت از این پنج تن، نام چهار نفر اوّل را می آورم، همّ و غمّ من، از بین می رود، «وَ إِذَا ذَکَرْتُ الْحُسَیْنَ تَدْمَعُ عَیْنِی»؛ امّا تا می گویم: «حسین»! اشک از چشمانم پایین می آید. سرّ این قضیه چیست؟ «فَأَنْبَأَهُ اللهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى عَنْ قِصَّتِهِ»1️⃣؛ 📌خدا جریان امام حسین (ع) را به زکریا(ع) خبر داد. اینکه من عرض کردم این مسئله در شیعه هست و آن را هیچ کاری نمی شود کرد، ریشه دارد و منحصر به یک زمان خاص نیست. تا این پیوند هست، راه نجات هست. 1️⃣بحارالأنوار، ج14، ص 178 〰〰〰〰〰 📚 منزل پنجم 📕 🏷 جلسه دهم رحمت الله علیه @mojtabatehrani