از آن دعاهای نابی ست که روز و ساعت نمی شناسد! گاهی مثل یک لیوان چای داغ و گاهی شبیه یک پس گردنی حال دلت را جا می آورد. هر جا عرصه زندگی برایت تنگ شد، دلت شکست، خسته شدی و یا نه! آنجاها که فکر کردی به پشتوانه دارایی های زمینی ات -چه می دانم! خانه و ماشین و رتبه کنکور حتی- برای خودت کسی شده ای، این فرازهای بی نظیر به دردت می خورد... کافیست دل بدهی به کلماتی که انگار حضرت پدر قرنها پیش به جای تو خوانده!