فاتحه: آیه 7 صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ (7) مى دانم راه مستقیم، همان راه محمّد و اهل بیت(علیهم السلام)اوست، باید پیرو آخرین پیامبر و جانشینان او باشم. راه مستقیم، همان راه على(علیه السلام)است، با ولایت او و ولایت فرزندان معصوم او مى توانم به تو نزدیک و نزدیک تر شوم. امروز هم مهدى(علیه السلام)امام زمان من است، پیشواى من است، باید او را بشناسم، تو از من خواسته اى تا ولایت او را قبول کنم و پیرو او باشم، او نماینده تو روى زمین است. اگر به سوى او بروم به هدایت، رهنمون مى شوم و سعادت دنیا و آخرت را از آنِ خود مى کنم.(6) دیگر وقت آن است این خواسته مهمّ خود را هم بیان کنم: «خدایا! مرا از راه کسانى که به آنان غضب کرده اى دور کن، مرا از راه کسانى که گمراه شده اند، دور کن». به راستى تو به چه کسانى غضب کرده اى؟ تو با کسانى که با مهدى(علیه السلام)دشمن هستند، دشمن هستى، دشمنان مهدى(علیه السلام)به خشم و غضبت گرفتار شده اند. آرى، هر کس از مهدى(علیه السلام)پیروى کند، بهشت جایگاه اوست و هر کس با او دشمنى کند، آتش دوزخ سزاى اوست. گروهى از مردم، مهدى(علیه السلام)را نمى شناسند، آنان گمراهند، پیامبر فرموده است که هر کس امام زمان خود را نشناسد، به مرگ جاهلیّت مى میرد. بارخدایا! از تو مى خواهم راه مرا از کسانى که دشمن اهل بیت(علیهم السلام)مى باشند جدا کنى .