❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 #حسنیه ❇️حسنُ الحَسَن (علیه السلام) فی القرآن ✨ «أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللهُ مَثَلاً كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ* تُؤْتي أُكُلَها كُلَّ حينٍ بِإِذْنِ رَبِّها وَ يَضْرِبُ اللهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ» «آیا ندیدى چگونه خداوند کلمه‌ی طیّبه را به درخت پاکیزه‌اى تشبیه کرده که ریشه‌ی آن [در زمین] ثابت و شاخه‌ی آن در آسمان است؛ هر زمان میوه‌ی خود را به اذن پروردگارش مى‌دهد و خداوند براى مردم مَثَل‌ها مى‌زند، شاید متذکّر شوند» (سوره مبارکه ابراهیم آیات ۲۴ و ۲۵) ا┅═✧❁▪️❁✧═┅ا 🔳آیات مبارکات فوق، به شأنی از شئونات حضرت السید السبط الاکبر حسن بن علی المجتبی (علیه السلام) دلالت می نماید. مراد از شجرة، شجره طیبة محمدی (صلوات الله علیه) است که ثمرات آن در معنایی عام، به وجود مبارک ائمه از فرزندان حضرت أم الائمة و الابرار فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) اشاره دارد و در معنایی خاص، به وجود مبارک امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) دلالت می نماید. همانطور که حضرات تراجمة وحی الله (علیهم السلام) در تبیین این آيات فرمودند: ▫️الشَّجَرَةُ رَسُولُ اللَّهِ صلوات الله علیه أَصْلُهَا نَسَبُهُ ثَابِتٌ فِي بَنِي هَاشِمٍ وَ فَرْعُ الشَّجَرَةِ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام وَ غُصْنُ الشَّجَرَةِ فَاطِمَةُ علیها السلام وَ ثَمَرَتُهَا الْأَئِمَّةُ مِنْ وُلْدِ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ علیهما السلام (۱)