هدایت شده از جهادنگار
🔻حکومت و مردم یا حاکمیتِ مردم ؟! در میان فعالین اجتماعی و مجموعه های مردمی دو دیدگاه وجود دارد: عده ای مردم را مکمل و یا کمک دهنده دولت ها می بییند و عده ای مردم را جزئی از حاکمیت می بینند. دسته اول بعد از مدتی اگر منفعل و ناامید نشوند یا مسئول می شوند یا منتقد. اما کسانی که خودشان را جدای از حاکمیت نمی ببیند و به نوعی مردم را صاحبخانه و مسئولین را نمایندگانی از مردم در اداره امور می بینند ضمن مطالبه گری و انتقاد دلسوزانه، همیشه فعال و بدهکار مردم باقی می مانند. شاید یکی از تفاوت های اساسی جریان ها و جنبش های صرفا سیاسی با حرکت های جهادی و مردمی بخصوص در میان دانشجویان همین باشد. محمدعلی دلگرم از بچه های جهادسازندگی، اولین مواجه اش با حضرت امام را اینگونه روایت می کند: وقتی وارد منزل امام شدم مشاهده کردم تعدادی جوان از دانشگاه های مختلف تهران در اتاق حضور دارند و به ایشان در مورد نخست وزیری آقای بازرگان اعتراض می کنند. این موضوع برایم تازگی داشت و اولین باری بود که می دیدم تعدادی جوان دانشجو به امام اعتراض می کنند! امام در پاسخ به اعتراضات قریب به این مضمون را گفت : "الان از هرجا که می آیند می گویند آنجا خراب است. بیایید و کار سازندگی کنید." ✍ صادق مفرد @sadegh_mofrad