هدایت شده از Mr : Mostafa Valipour
امام خمینی در بیان علامه جوادی آملی امام راحل، شاگرد برومند ائمه اطهار 🔸 امام راحل (قدّس سرّه) (علیهم‌السلام) بود و البتّه حساب آنها با احدی هماهنگ نیست، چنانکه در بیانات نورانی حضرت امیر المؤمنین (علیه‌السلام) در «نهج البلاغه» آمده است که «لا یُقاسُ بهم أحدٌ من النّاس»؛ احدی از مردم با امام معصوم قیاس نمی شود. ولیّ عصر (علیه‌السلام) و امام معصوم کسانی هستند که «بیُمنهم رُزقَ الوَری». پس احدی را با آن ذوات مقدّسه (علیهم‌السلام) نمی تواند سنجید، خواه آنها روی خاک بخوابند، نظیر ائمهٴ بقیع (علیهم‌السلام)، خواه زیر گنبد طلا، نظیر حضرت امام رضا (علیه‌السلام)، برای آنها این جهت فرقی نمی کند، زیرا آسمان و زمین به آنها بسته است: «و بوجودهم ثبتت الأرضُ و السّماءُ». 🔸 امام راحل این مکتب بود، او تنها، رهبر ایران نبود، او رهبر مسلمین جهان بود، متولّی اسلام بود، این فکر بلند با افکاری که دیگران داشتند، فاصله فراوان داشت و همان طور که هیچ کسی را با امام معصوم (علیه‌ السلام) نمی توان قیاس کرد، هیچ کسی از علمای عادی را هم با امام امّت نمی توان قیاس کرد، زیرا او حساب دیگری دارد.