💠 دلنوشته مهدوی ” مهمان عصمت " بی بی! … سلام! باز هم آمده ام، با دلی لبریز از شوق، با چشمانی در انتظار، آمده ام تا یک بار دیگر در «آستانه »، سر ادب در «خاک تواضع » نهم و رازمگو را، همچون سفره دل عاشقان مهجور، پیش تو بگشایم. زمانه غریبی است. «بوی غربت » چیزی نیست که مشام ما آن را حس نکند. اما … «عطر آشنایی » هم وجود دارد. اگر عده ای «ولایت » را همچون طعامی دیر هضم می یابند، انبوهی عظیم هم، آن راهمچون «شراب طهور»، همچون «تسنیم » و «کوثر» می دانند، جرعه جرعه جان تشنه خود را از زلال آن سیراب می کنند. بی بی جان! اگر کسانی تجربه «زیستن بی ولا» را می آموزند که در حقیقت، نوعی مرگ تدریجی است جماعت این مملکت نیز، «زندگی بدون ولا» را غیر ممکن می دانند و با «ولایت »، عشق می کنند، با «محبت » نفس می کشند، با «مودت ذی القربی » زنده اند..... لینک مطلب(متن کامل دلنوشته ) 👇 🌐 goo.gl/TwiRcE #⃣ #ادبیات_مهدی #دلنوشته_مهدوی ✅ منجی مدیا 🆔 @monjimedia_ir