🔵 ولی از طرفی هم میدونم که در هر موقعیتی و هر تجربه ناکامی درک احساس حتما لازمه. وقتی ما از دید خودمان به علت گریه و ناکامی کودک یا نوجوان و یا حتی جوانمان نگاه میکنیم اغلب بی اهمیت هست، چون ما از اون مراحل عبور کردیم و سریع میخوایم پند بدیم و سرزنش کنیم که ...🤔، اما وقتی از دید کودک، نوجوان و... به قضیه نگاه کنیم میتونیم همدلی کنیم. 🔵 اگر من بگم آخه مگه واقعا مهمه که ایستاده توی کمد ملق بزنی؟؟!!!! بچه واقعا تو چرا برای چیزهای الکی گریه میکنی!!! خیلی محبت آمیزش اینه: حیف چشمهای قشنگت نیست برای چیزهای الکی خراب بشه☹️☹️ 🔵 در این موقعیت برای این کودک هم اینکه نتونسته کاری که برادرش انجام داده را انجام بده، یک ناکامی بزرگ حساب میشه. حالا من چطور میتونم باهاش همدردی کنم که هم آرام بشه و هم تفکر کنه و خودش به این نتیجه برسه که گریه کردنش دلیلی نداره؟!🤔. هم لوس کردن و باج دادن نباشه ( مثلا گریه نکن پسر خوشگل من تا بهت شکلات بدم)، و نه طرد کردن و سرزنش کردن( اصلا چه خبره !!! همینجا تو اتاق بمون گریه کن) 🔵 کمی بغلش کردم، گفتم آها پس دوست داشتی بتونی توی کمد بایستی بعد ملق بزنی؟ حتما به راه حل هم فکر کردی! ادامه دارد... ۵۵ 🔵 لینک کانال مادرانه های مشترک👈 https://eitaa.com/madaranehayemoshtarak