✅در اواخر سال نهم هجرت، پیک وحی، جبرائیل امین آیاتی از آغاز سوره توبه (برائت) را آورد و رسول اکرم(ص) را مأمور کرد، که شخصی را روانه‌ی مکه کند تا در مراسم حجّ، این آیات را بخواند. در این آیات، امان از مشرکان برداشته شده بود، کلیه پیمان‌ها (جز پیمان‌هایی که صاحبان آنها به پیمان خود وفادار بوده و عملاً نقض نکرده بودند) نادیده گرفته می‌شد و به سران شرک و پیروان آنها ابلاغ شده بود، که ظرف چهار ماه موضع خود را در برابر آیین توحیدی اسلام مشخص کنند. حضرت رسول اکرم(ص) ابتدا، ابوبکر را به حضور طلبید و به او مأموریت داد که همراه با چهل تن از مسلمانان به مکه برود، و این آیات را در موسم حج ابلاغ کند. ابوبکر روانه مکه شد، ولی از حرکت ابوبکر به سوی مکه چیزی نگذشته بود، که پیک وحی از طرف خداوند به حضور پیامبر(ص) رسید و این‌گونه پیام داد که؛ 📋《لا یَبلُغُ هَذُا اِلَّا اَنتَ اَو رَجُلُ مِن اَهلِکَ!》 ♦️این آیات را جز خودت یا كسی كه از تو باشد، ابلاغ نکند. رسول اکرم(ص) این بار امام علی(ع) را فرا خواند و این ماموریت را به او محول کرد. امیرالمؤمنین(ع) به دنبال ابوبكر به راه افتاد، وقتی ابوبكر، على(ع) را دید، پریشان شد، جلو آمد و گفت : اى ابالحسن! براى چه كار آمده ‏اى؟!! امیرالمؤمنین(ع) دستور رسول­ خدا(ص) را به ابوبكر اعلام كرد. ابوبکر به مدینه مراجعه کرد، و به محضر رسول خدا(ص) رسید و عرض کرد : نخست مرا برای اعلام برائت از مشرکان، نصب کردی، ولی اکنون عزل نمودی، آیا آیه‌ای بر ضد من نازل شده است؟ رسول اکرم(ص) فرمود : 📋《لا! اِلّا اِنِّی اُمِرْتُ اَنْ اُبَلِّغَهُ اَنَا اَوْ رَجُلٌ مِنْ اَهْلِ بَیتِی》 ♦️نه! جز این که من از جانب خدا مأمور شده‌ام که آن آیات را خودم یا یکی از مردان خاندانم ابلاغ کند. پس امام علی(ع) که با مرکب مخصوص خود، راهی مکه شده بود، مأموریت داشت، که علاوه بر قرائت آیات برائت از مشرکان، این چهار پیام را نیز، به مردم بگوید : ۱)بت پرستان حق ندارند وارد خانه خدا شوند. ۲)طواف با بدن برهنه ممنوع است. ۳)بعد از این هیچ بت پرستی در مراسم حج شرکت نخواهد کرد. ۴)پیمان کسانی که با پیامبر(ص) پیمان بسته و به آن وفادار بوده‌اند، محترم است و تا انقضای دوره‌ی پیمان، جان و مال آنان در امان خواهد بود ،ولی به مشرکانی که با مسلمانان پیمانی ندارند و یا عملاً پیمان‌شکنی کرده‌اند از این تاریخ، (دهم ذی الحجه) چهار ماه مهلت داده می‌شود که موضع خود را روشن کنند: یا خداپرست شوند، یا خود را آماده جنگ کنند. امیرالمومنین علی(ع) در جحفه با ابوبکر دیدار کرد و پس از ابلاغ پیام پیامبر اکرم(ص)، آیات را از او گرفت. او در روز دهم ذی الحجه بالای جمره عقبی، ایستاد و سیزده آیه از آغاز سوره برائت را با صدای بلند خواند و مواد قطعنامه را ابلاغ کرد. نتیجه‌ی این ابلاغ رسمی این شد، که هنوز چهار ماه سپری نشده بود که مشرکان دسته‌دسته رو به توحید و یگانه‌پرستی آوردند و در اواسط سال دهم هجرت بت پرستی در تمام شبه جزیره عربستان ریشه‌ کن شد.(۱)(۲) 📚منابع : ۱)المغازی واقدی، ج۳، ص۱۰۷۷ ۴)خصائص نسائی، ص۲۸ https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c