1- هرگز خود را به پاكى مستائيم و تبرئه نكنيم. 2- شرط كمال آن است كه حتّى اگر همه مردم او را كامل بدانند، او خود را كامل نداند. 3- خطر هواى نفس جدّى است، آن را ساده ننگريد. 4- انبيا با آنكه معصوم‌اند، اما غرائز انسانى دارند. 5- هم از پاكى و عفّت خود در برابر تهمت‌ها بايد دفاع كرد و هم به شرور نفس اعتراف نمود و به خدا پناه برد. 6- نفس، خواهش خود را تكرار مى‌كند تا انسان را گرفتار كند. 7- نفس انسان به طور طبيعى وغريزى، اگر در مدار لطف حقّ قرار نگيرد، گرايش منفى دارد. 8- تنها رحمت او مايه نجات است. اگر انسان به حال خود رها شود، سقوط مى‌كند. 9- يوسف، تحت تربيت مخصوص خداوند است. كلمه‌ «رَبِّي» تكرار شده است. 10- مربّى بايد رحمت و بخشش داشته باشد. 11- بخشودگى، مقدّمه‌ى دريافت رحمت الهى است. 12- على‌رغم تمام خطرات، از رحمت او مأيوس نشويم. #استاد_قرائتی