1- پرداخت مهريّه به زن حقّ او و الزامى است.
2- مهريّه، نرخ زن نيست، بلكه نشانهى صداقت مرد در علاقه و دوستى به همسراست.
3- زن، مالك مهريهى خود است و با وجود زن پدر و بستگان زن، حقّ گرفتن مهريهى او را براى خود ندارند.
4- مهريّه، بهاى زن نيست، بلكه هديهى مرد به همسرش مىباشد.
5- زن، در گرفتن يا بخشيدن مهريه، آزاد و مستقل است.
6- مال گوارا، مالى است كه صاحبش آنرا با طيب خاطر و رضايت ببخشد.
7- رضايت ظاهرى كافى نيست. رضايت قلبى لازم است. بخششهاى اكراهى، اجبارى و يا رودربايستى اعتبار ندارد.
8- مهر و هبه، از اسباب مالك شدن است.
9- زنان تحت تأثير عواطف همهى مهر خود را نبخشند.
#استاد_قرائتی