شاوندی، مانع اجابت دعا می‌شود».[۱۶] ۶. ترک امر به معروف و نهی از منکر عایشه می‌گوید: رسول خدا(ص) فرمود: «ای مردم! خداوند به شما می‌فرماید: امر به معروف و نهی از منکر کنید پیش از آن‌که دعا کنید و دعایتان را مستجاب نکنم و از من بخواهید و به شما ندهم و از من یاری طلبید و یاریتان نرسانم».[۱۷] پیامبر اسلام(ص): «هر گاه مردم امر به معروف و نهی از منکر نکنند، و از نیکان خاندان من پیروی ننمایند، خداوند بَدان آنها را برایشان مسلّط گرداند، و در این هنگام نیکانشان دعا کنند و دعایشان مستجاب نشود».[۱۸] امام کاظم(ع): «باید امر به معروف و نهی از منکر کنید و گرنه نابکاران شما، زمام کارهایتان را به دست می‌گیرند و در این صورت دعاهای نیکانتان مستجاب نخواهد شد».[۱۹] ۷. سبک شمردن نماز پيامبر اسلام(ص) درباره آنچه به سَبُک شمارنده نماز می‌رسد، می‌فرماید: «امّا پيامدهاى دنيوى سَبُک شمردن نماز: ۱. خداوند، بركت را از عمر او برمی‌دارد؛ ۲. خداوند، بركت را از روزى او برمی‌دارد؛ ۳. خداوند، سيماى (نشان) صالحان را از چهره او می‌زدايد؛ ۴. هر عملى را كه انجام می‌دهد، پاداش نمی‌يابد؛ ۵. دعايش به آسمان، بالا نمی‌رود؛ ۶. در دعاى صالحان، بهره‌اى نخواهد داشت».[۲۰] پی‌نوشت: [۱]. دیلمی، حسن، إرشاد القلوب إلى الصواب، ج ‏۱، ص ۱۴۹، قم، شریف رضی، چاپ اول، ۱۴۱۲ق. [۲]. لیثی واسطی، علی، عیون الحکم و المواعظ، ص ۵۲۴، قم، دار الحدیث، چاپ اول، ۱۳۷۶ش.‏ [۳]. مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج ‏75، ص ۷۲، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق. [۴]. صدوق، محمد بن على‏، معانی الاخبار، ص ۲۷۱، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق. [۵]. بحار الانوار، ج ‏۶۳، ص ۳۱۴؛ أبو شجاع ديلمی، شيرويه بن شهردار، الفردوس بمأثور الخطاب، ج ۳، ص ۵۹۱، بیروت، دار الكتب العلمية، چاپ اول، ۱۴۰۶ق. [۶]. بقره، ۱۶۸. [۷]. أبو القاسم طبرانی، سلیمان بن أحمد، المعجم الأوسط، ج ۶، ص ۳۱۰، قاهره، دار الحرمین، بی‌تا. [۸]. بقره، ۱۹۰. [۹]. قادری هندی، علاء الدین علی بن حسام الدین، کنز العمال فی سنن الأقوال و الأفعال، ج ۳، ص ۵۰۳، بیروت، مؤسسة الرسالة، چاپ پنجم، ۱۴۰۱ق. [۱۰]. هيثمی، نور الدين علی بن أبی‌بكر، مجمع الزوائد، ج ۵، ص ۴۲۳، بيروت، دار الفكر، ۱۴۱۱ق. [۱۱]. صدوق، محمد بن على‏، خصال، ج ‏۱، ص ۳۳۷، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۶۲ش. [۱۲]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ‏۲، ص ۳۳۴، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق. [۱۳]. غزالی طوسی، أبو حامد محمد، احیاء علوم الدین، ج ۱، ص ۳۰۷، بیروت، دار المعرفة، بی‌تا. [۱۴]. حلوانی، حسین بن محمد، نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، ص ۳۷، قم، مدرسة الإمام المهدی(عج)، چاپ اول، ۱۴۰۸ق. [۱۵]. الكافی، ج ‏۲، ص ۴۴۸. [۱۶]. نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، ص ۳۷. [۱۷]. منذری، عبد العظيم بن عبد القوي، الترغيب و الترهيب من الحديث الشريف، ج ۳، ص ۱۶۴، بیروت، دار الكتب العلمية، چاپ اول، ۱۴۱۷ق. [۱۸]. صدوق، محمد بن على‏، الامالی، ص ۳۰۸، تهران، کتابچی، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش. [۱۹]. طبرسی، علی بن حسن، مشکاة الأنوار فی غرر الأخبار، ص ۵۰، نجف اشرف، المکتبة الحیدریة، چاپ دوم، ۱۳۸۵ق. [۲۰]. ابن طاووس، علی بن موسی، فلاح السائل و نجاح المسائل، ص ۲۲، قم، بوستان کتاب، چاپ اول، ۱۴۰۶ق. https://eitaa.com/montazeran_Mahdi13