بهانه‌ای برای تکمیل پروژه یهودی‌سازی مسجدالاقصی در فلسطین اشغالی سلسله مباحث نیمه پنهان عید پسح قربانی کردن در صحن‌ها، گامی جدی در مسیر یهودی ‎سازی مسجدالاقصی است. متاسفانه در سال اخیر میزان تعرضات صهیونیست‌ها به داخل صحن‌ها در مناسبت‌های مختلف افزایش جدی داشته که جای نگرانی دارد. در سال‌های اخیر، مسجدالاقصی و شهر قدس به نقطه ثقل تحولات فلسطین تبدیل شده‌اند! صهیونیست‌های تندرو و یهودیان ارتدوکس سعی دارند در راستای هدف شوم شأن، تعرضات به مسجدالاقصی را افزایش و آئین‌های تلمودی خود را در آن انجام دهند تا به مرور پروژه یهودی سازی مسجدالاقصی و سپس تخریب آن محقق شود. ایام عید پسح یهودی‌ها که به نوعی از مهم‌ترین اعیاد یهودی‌ها به مناسب زمان رهایی آنها از فرعون مصری هاست! گروه بنیادگرای یهودی بازگشت به کوه معبد‌ که از ساخت سومین معبد یهودی(معبد سلیمان) در حرم شریف قدس، سومین مکان مقدس در اسلام، حمایت می‌کند و با گروه نژادپرست کاخ مرتبط است، اعلام کرد که قصد دارد حیوانات را به عنوان بخشی از مراسم عید فصح یهودی در حرم شریف قربانی کند. حماس و سایر گروههای مقاومت اسلامی صراحتاً در پاسخ اعلام کرده بود که اجازه برگزاری چنین مراسمی را نخواهد داد و به هر قیمتی از آن جلوگیری خواهد کرد. سال ۱۴۰۱ شبکه ۷ تلویزیون رژیم صهیونیستی اعلام کرد که جنبش بازگشت به کوه طی فراخوانی برای صهیونیست‌ هایی که بتوانند در مسجد الاقصی قربانی کنند، جایزه تعیین کرده است، صهیونیست‌های اشغالگر درصدد تعرض دسته جمعی به مسجد الاقصی به مناسبت عید یهودی پسح هستند. هم چنین ۱۵ خاخام افراطی با ارسال نامه‌ای رسمی به نتانیاهو و بن گویر خواستار اجازه ذبح قربانی در عید عبری فصح(پسح) در داخل مسجد الاقصی شده‌اند. مسیر گام به گام سیطره صهیونیست بر مسجدالاقصی برای درک اهمیت و حیاتی بودن ایام عید پسح و قربانی کردن در آن باید مروری بر تاریخ و مسیر گام به گام صهیونیست‌ها برای این مسجد داشت. پس از اشغال بیت المقدس شرقی توسط رژیم اشغالگر در سال 1967(جنگ شش روزه)، وزیر جنگ در آن زمان، موشه دایان، تصمیم گرفت به اوقاف فلسطینی که تبدیل به اوقاف اردن شده بود، اجازه دهد که حرم شریف یا آنچه یهودیان جبل الهیکل می‌نامند را مدیریت کند. خاخام‌های اعظم اشکنازی و سفاردی در سرزمین‌های اشغالی به همراه صدها خاخام دیگر حکم هلاخا(به مجموعه قوانین شریعت یهود گفته می‌شود) صادر کردند و پس از تخریب معبد دوّم از ورود یهودیان به این منطقه و همچنین نماز خواندن در آنجا به دلیل نجاست همه، جلوگیری کردند. با این حال، شلومو گورن، خاخام ارتش رژیم که در سال1973 خاخام اصلی اشکنازی‌ها شد، بیشترین تأثیر را در تغییر نگرش یهودیان تندرو به مسجدالاقصی داشت. گورن استدلال می‌کرد که یهودیان می‌توانند از مناطقی از معبد باستانی که در پایان دوره معبد دوم به مکان اصلی اضافه شد، بازدید و در آنجا نماز بخوانند و این نقض قانون هلاخا نیست. او می‌گفت شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه یهودیان تا قرن شانزدهم بنایی دائمی برای نماز و دعا در کوه معبد داشته‌اند، ادعایی که مورخان با آن مخالفت می‌کنند. در سال 1994، گورن به نخست وزیر اسحاق رابین نوشت که "ما نمی‌توانیم در مورد دیوار غربی(به عنوان مکان خاص عبادت یهودیان) ادعای حقوقی داشته باشیم و باید به یهودیان اجازه داده شود که در سراسر منطقه کوه معبد(کل آنچه امروز مسجدالاقصی نامیده می‌شود) نماز بخوانند. در دهه هشتاد قرن گذشته، خاخام‌های ارشد در رژیم شروع به پذیرفتن این ایده کردند و خاخام‌های سفاردی و اشکنازی، با وجود اصرار یک خاخام سفاردی مبنی بر اینکه کنیسه بالاتر از مسجد باشد، پیشنهاد ساخت کنیسه در گوشه جنوب شرقی منطقه، پشت مسجد الاقصی، یعنی خارج از منطقه حرم را دادند. در واقع، خود دیوار براق، و نه حرم شریف، پیش از ظهور صهیونیسم هرگز اهمیت مذهبی مرکزی به عنوان مکان دعا برای یهودیان نداشته است. در سال 1986، ۷۰ خاخام که توسط گورن فراخوانده شده بودند، دستور جدیدی صادر کردند که به یهودیان اجازه می‌داد در بیشتر قسمت‌های حرم شریف وارد شده و نماز بخوانند و اینکه واقعاً می‌توان یک کنیسه در آنجا ساخت. ✍️برداشت، پژوهش و تحقیق از محسن فائضی، کارشناس مسائل فلسطین ═❁๑🍃๑🌹๑🍃๑ ❁═ °ْ🇯‌🇴‌🇮‌🇳°ْ↷ https://eitaa.com/joinchat/3936092358C70b5431ca7