کربلا رفتن انواع مختلف دارد: شیعه شب‌های جمعه یا کربلا است و یا آرزو می‌کند یک‌شب جمعه را در کربلا بیتوته کند؛ به علت نگاه امام حسین(ع) و آن فلسفه‌ای که برای زیارت امام حسین(ع) بیان کرده‌اند.
برای ما که مقدور نیست هر شب جمعه کربلا باشیم؛ به ما فرموده‌اند که هر جا عَلَم امام حسین(ع) برپاست، آنجا کربلا است. اگر احادیثی که در این زمینه فرموده‌اند را بررسی کنیم و وزنه بگذاریم، ثواب زیارت با دل بسیار بیشتر از با پا است. زیارت با دل، سریع‌تر است و نورانیتش بیشتر و خالص‌تر است. اگر بخواهیم به زیارت دل، سرعت بدهیم باید دل شکسته شود؛ دل وقتی شکست، یک چشم بر هم زدن خاک تا افلاک را طی می‌کند و از این خاک زمین تا عرش خداوند می‌رسد؛ و در عرش، خدای تبارک‌وتعالی را ملاقات می‌کند. برای اینکه دل بشکند، باید برایش روضه بخوانند و ذکر مصائب اباعبدالله الحسین(ع) را بگویند.
مصیبتی که ذکر آن، دل‌ها را سریع می‌شکند
در واقعه‌ی کربلا از عاشورا تا اربعین در تمام ورق ورق‌های مصیبت کربلا یک مصیبت به طرفة العینی دل را می‌شکند و آن، مصیبت علی‌اصغر امام حسین(ع) است. هیچ مصیبتی بین مصائب کربلا به سرعت مصیبت حضرت علی‌اصغر(ع) دل را نمی‌شکند.
این را از من داشته باشید: اگر خدای نکرده در زندگی، جان رسید به حلقوم و ندانستی که چه کار کنی. بند قنداق این شش‌ماهه‌ی امام حسین(ع) را بگیر.
برگرفته از سخنرانی اول صفر سال۹۶ حاجیه خانم اکبری
Eitaa.com/montazeranmouood313