قرآن ترجمه المیزان سوره 67 سوره مبارکه الملك صفحه 562 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده مهربان تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (1) متعالى و والا است آن که فرمانروايى فقط به دست او است; و او بر هر چيزى توانا است. (1) الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ (2) همان که مرگ و زندگى را پديد آورد تا شما را امتحان کند که کدامتان نيکوکارتريد; و او است عزّتمند و آمرزگار. (2) الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا ۖ مَا تَرَىٰ فِي خَلْقِ الرَّحْمَٰنِ مِنْ تَفَاوُتٍ ۖ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَىٰ مِنْ فُطُورٍ (3) همان که هفت آسمانِ طبقه طبقه آفريد; در آفرينش رحمان هيچ ناهماهنگى نمى بينى، پس چشم خود را برگردان [و بنگر] آيا هيچ شکافى (خَلَلى) مى بينى؟ (3) ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنْقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِئًا وَهُوَ حَسِيرٌ (4) سپس چشم خود را مکرّر برگردان تا سرانجام، چشمت رانده و درمانده به سوى تو بازگردد. (4) وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِلشَّيَاطِينِ ۖ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ (5) و همانا نزديک ترين آسمان را با چراغ هايى (ستارگانى) زينت کرده ايم و آنها را وسيله راندن شياطين [از استراق سمع] قرار داده ايم، و براى آنها عذاب آتشِ برافروخته آماده ساخته ايم. (5) وَلِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (6) و براى کسانى که به پروردگار خود کفر ورزيده اند، عذاب جهنّم خواهد بود و چه بد بازگشتگاهى است! (6) إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ (7) وقتى که در جهنّم ـ که در حال فوران است ـ افکنده مى شوند صدايى گوش خراش از آن مى شنوند. (7) تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ ۖ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ (8) چيزى نمانده است که از غيظ پاره پاره شود; هر بار که گروهى در آن افکنده شوند، نگهبانانش از آنان مى پرسند: آيا اخطارکننده اى براى شما نيامد؟ (8) قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ (9) مى گويند: چرا، همانا براى ما اخطارکننده آمد، ولى تکذيب کرديم و گفتيم: خداوند هيچ چيزى نازل نکرده است و شما جز در گمراهى بزرگى نيستيد. (9) وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ (10) و مى گويند: اگر [سخن پيامبران را] مى شنيديم يا خود تعقّل مى کرديم، در زمره اهل آتش افروخته نبوديم. (10) فَاعْتَرَفُوا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقًا لِأَصْحَابِ السَّعِيرِ (11) اين گونه به گناه خود اعتراف مى کنند، پس لعنت بر اهلِ آتش افروخته باد. (11) إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ (12) همانا آنان که در نهان از پروردگار خود خشيت دارند، براى آنان آمرزشى و اجرى بزرگ خواهد بود. (12) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 #منتظران_حضرت_مهدی_عجل_الله_تعالی_فرج_الشریف #تک_تک_اعمالمون_به_نیت_سلامتی_و_ظهور_امام_زمانمون_ @Montazranmahdi_313