(عج) ⬅️(103ویژگی مؤمن) 3⃣1⃣قسمت سیزدهم 1⃣3⃣- «مُسْتَبْشِراً بِفَقْرِهِ..» فقر را بشارت می انگارد. یعنی فقر را با آغوش باز می پذیرد و بر او سخت نیست. زیرا احساس فقر به درگاه الهی همراه با اینکه بدانیم ما هیچ وقت بی نیاز از خدای متعال نیستیم، این خیلی احساس خوبی است. البته نه اینکه خودش را فقیر مالی بکند و خوشحال بشود، این منظور نیست! بحث از فقر؛ یکی بحث فقر علمیست و یکی هم مثلا در طول زندگی فقری خدای ناکرده پیش آمد این را از جانب خدای متعال می داند و سعی می کند با زندگی خوب و با برنامه ریزی خوب آن را برطرف کند. یعنی فقر اگر پیش آمد دیگر کفر نمی گوید، مثل بعضی ها که متأسفانه چنین کاری را می کنند.