منبع 👇👇👇👇👇👇 1- مفردات راغب، ص 76. 2- هود / 3. 3- آل عمران / 135. 4- نساء / 110. 5- مائده / 9. 6- زمر / 53. 7- بقره / 186. 8- نور / 31. 9- شورى / 25. 10- بقره / 222. 11- تحريم / 8. 12- تحريم / 8. 13- مائده / 74. 14- تحريم / 8. 15- كافى، ج 2 ص 432. 16- بحار، ج 6 ص 22. 17- مجمع البيان، ج 10 ص 318. 18- تحف العقول / ص 149. 19- از علامه مجلسى قدس سره نقل شده كه چهار ركن اول شرايط صحت توبه است، و دو ركن بعد دو شرط كمال توبه مىباشد. 20- نهج البلاغه، حكمت 417. 21- كشف الغمه، ج 2 ص 313. 22- وسائل الشيعه، ج 11 ص 347. 23- مستدرك الوسائل، ج 2 ص 345. 24- مصباح الشريعه، ص 97. 25- كافى، ج 2 ص 435، در قرآن 8 بار ذات پاك خدا با عنوان تَوّاب رَحيم توصيف شده اين عنوان بيانگر آن است كه: اگر بنده اى توبه خود را شكست، باز نااميد نشود و مجدداً توبه كند، چرا كه خداوند بسيار توبه پذير است. 26- زمر / 53. 27- سفينة البحار (وحشى). تفسير فخر رازى، ج 27 ص 4. 28- وسائل الشيعه، ج 11 ص 266. 29- بروج / 10. 30- بقره / 222. 31- كافى، ج 2 ص 435. 32- ميزان الحكمه، ج 1 ص 541. 33- سفينة البحار، ج 1 ص 127، عيون اخبار الرضا، ج 2 ص 29. 34- جامع السعادات، ج 3 ص 51. 35- بحار، ج 6 ص 30. 36- نهج البلاغه، حكمت 150. 37- غرر الحكم، ميزان الحكمة، ج 4 ص 589. 38- بحار، ج 78 ص 164. 39- بحار، ج 6 ص 23. 40- از آيات 50 و 51 سوره يونس استفاده مىشود كه به هنگام نزول عذاب درهاى توبه بسته است، چرا كه توبه در چنين حالى شبيه توبه اجبارى و اضطرارى است و چنين توبه اى بى ارزش است. 41- كافى، ج 2 ص 437. 42- كافى، ج 2 ص 435. 43- كافى، ج 2 ص 431. 44- نمونه، ج 24 ص 292. 45- كافى، ج 2 ص 432. 46- كافى، ج 2 ص 432. 47- بقره، 222. 48- مؤمن / 7 9. 49- فرقان / 68 70. 50- بحار، ج 94 ص 142. 51- رعد / 22. 52- فرقان / 70. 53- هود / 114. 54- نساء / 31. 55- عنكبوت / 7. 56- آل عمران / 195. 57- بحار، ج 71 ص 242. وسائل الشيعه، ج 11 ص 384. 58- بحار، ج 6 ص 35، ميزان الحكمة، ج 1 ص 548. 59- مستدرك الوسائل، ج 2 ص 348. 60- وسائل الشيعه، ج 11 ص 384. 61- شرح نهج البلاغه (حديدى)، ج 18 ص 135. 62- وسائل الشيعه، ج 15 ص 583. 63- بحار، ج 77 ص 52. 64- بحار، ج 71 ص 332. 65- بحار، ج 85 ص 162، ميزان الحكمة، ج 3 ص 477، وسائل الشيعه، ج 15 ص 584. منبع: گناه شناسى، محسن قرائتى، تنظيم و نگارش: محمدى اشتهاردى