فرایند تربیت مسأله ی زمان بر و تخصصی اولین و مهمترین موضوعی که در خصوص تربیت دینی دختران و به طور کل فرزندان باید مورد توجه قرار داشته باشد. این است که فرایند تربیت چیزی نیست که با فعالیت چند روز و در قالب امر و نهی، موعظه و ارشاد چند ماه بتوان به محصول مفید و ارزشی نهایی تبدیل شود. بعضی از والدین بعد از سالیان سال غفلت و بی توجهی به مقوله تربیت، متوجه رفتارهای ناهنجار فرزندان خود می شوند، در این زمان است که برای اصلاح فرزندان به تکاپو می افتند. این در حالی است که اگر در سنین ابتدایی رشد، موضوع تربیت دینی در درجه اول اهمیت قرار می گرفت و روش صحیح و علمی اتخاذ می شد هیچ گاه این چنین رفتارهای نامناسبی از فرزندان خودنمایی نمی کرد. آنچه از آموزه های اهل بیت(علیه السلام) در منابع روایی وجود دارد حاکی از اهمیت دوران کودکی برای تربیت دینی فرزندان است. کما اینکه امام علی(علیه السلام) در خصوص تربیت دینی فرزندان خود می فرماید:«فَبَادَرْتُک بِالْأَدَبِ قَبْلَ أَنْ یَقْسُوَ قَلْبُک؛[1] فرزند عزیزم، من در آغاز جوانی ات به ادب و تربیت تو مبادرت کردم، پیش از آنکه عمرت به درازا بکشد و دلت سخت شود».