(برنامه_ی_خودسازی) #مدیریت_رنج_ها ۹ امام صادق علیه السلام میفرماید: «قلب انسان اینطور سرشته شده است که از کسی که به او نفع برساند خوشش می آید و نسبت به کسی که به او ضرر میرساند، بغض و دشمنی پیدا میکند یکی از خصوصیات انسان اینه که: 👈🏼اگه صد ها مورد نعمت بهش بدن خیلی زود فراموش میکنه، اما اگه یه رنج کوچک و گذرا رو ببینه مدام ازش یاد میکنه و نمیتونه اون رنج رو فراموش کنه. در نتیجه اگه به انسان هزاران خوشی داده بشه و در کنارش فقط چند تا ناخوشی هم بِدن، مدام حواسش به اون ناخوشی هاست. برای همین اصلِ مسیرِ ما توجه به رنج هست. مثلاً کسی که دچار یه بیماری میشه، خداوند متعال رو مقصر میدونه و به خدا میگه: مگه من چیکار کرده بودم که منو گرفتار همچین رنجی کردی؟! چنین شخصی همیشه شاکی هست. در حالی که ممکنه علت این بیماریش، برخی اعمالش بوده باشه و خدا میخواسته که اون فرد رو متوجه برخی کاراش بکنه یا شاید هم خداوند متعال اون بیماری رو داده که "درجۀ اون شخص رو بالا ببره" در حالی که خودش این موضوع رو نمیدونه چنین آدمی همۀ خوشی هایی که داره رو کنار میذاره و همین یه دونه رنج رو میکِشه وسط و مدام به خدا اعتراض میکنه و میگه چرا این ناخوشی رو به من دادی؟