1- حدیث1: امام صادق (علیه السلام) فرمودند: زمانی که خداوند ارادهﯼ تحقّق و اجرای امری را داشته باشد ابتدا آن را بر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) سپس به امیر المؤمنین و سائر ائمّه (علیهم السلام)، یکی پس از دیگری تا امام زمان (علیه السلام) عرضه می نماید، و پس از آن (توسّط ملائکهﯼ الهی) به اهل دنیا عطا می شود. و نیز زمانی که ملائکه قصد بالا بردن عملی را به سوی پروردگار داشته باشند آن را به امام زمان (علیه السلام) عرضه داشته و آن حضرت نیز آن را به امامِ قبل از خود - همینطور تا رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) - عرضه می دارند، و آن حضرت نیز واسطهﯼ مستقیم به پروردگار می باشند، در نتیجه آنچه که از جانب خدای متعال به سوی خلق پائین می آید و از سوی خلق به سمت او بالا می رود به دستان اهل بیت جاری شده و ایشان واسطه در نقل وانتقال آنند. (غیبت طوسی: ص:387 ح: 351) حدیث2: در دعای ندبه آمده است: کجاست! آن سبب و وسیلهﯼ متّصل کنندهﯼ بین آسمان و زمین. (مزار مشهدی: ص:579)