حضرت دو توقیع برای شیخ مفید صادر فرموده اند. در توقیع اول حضرت به شیعیان خود این بشارت را میدهند كه:
« ما در رسیدگی و سرپرستی شما كوتاهی و اهمال نكرده و یاد شما را از خاطر نبردهایم. كه اگر جز این بود، دشواریها و مصیبتها به شما فرود میآمد و دشمنان شما را ریشه كن مینمودند؛ انا غیر مهملین لمراعاتكم و لا ناسین لذكركم. ولولا ذلك لنزل بكم اللاواء و اصطلمكم ادعداء» (بحارالانوار، 53، ص175)