🛑 از توان دفاعی تا سیاست خارجی❗️ 💥 | نشست علمی مذاکرات بدفرجام در تاریخ ایران - دفتر نشر آثار مقام معظّم رهبری🔻 1⃣ اگر کسی تحولات تاریخ معاصر ایران را بررسی کند درمی‌یابد که کارآمدیِ سیاست خارجی ما، همیشه وابستگی شدیدی به توان دفاعی و تهاجمی داشته است؛ چون عنصر قدرت دفاعی و کاربست بهنگام آن در برابر دشمن، از مهمترین ابزارها در تقویت سیاست خارجی و دیپلماتیک است؛ به طوری که سطح تسلیحات یک کشور و نحوه به رخ کشیدن آن، می‌تواند توازن قدرت را در سطح بین‌المللی تغییر دهد و بالعکس. 2⃣ مثلاً یکی از عمده‌ترین عوامل شکست ما در برابر روسها در مذاکرات عهدنامه‌ گلستان و ترکمنچای، ضعف توان نظامی و دفاعی بود؛ هم ضعف در زمینه دفاع عامل (تامین، تجهیز و روزآمدسازیِ قشون و جنگ‌افزارها) هم در عرصه دفاع غیر عامل (تاسیس استحکامات نظامی برای جلوگیری از تلفات انسانی؛ مثل نیاز به قلعه کردشت و عباس آباد در ساحل رود ارس). اگر در موضع انفعال نبودیم، محتاج انگلیس و فرانسه نمی‌شدیم و به ژنرال گاردان فرانسوی رو نمی‌زدیم و تن به عهدنامه ننگین نمیدادیم. پس مفاد ذلت‌بارِ ترکمنچای، نشانگر آثار شکست فاحش نظامی بر اعصاب سیاست خارجی کشور بود 3⃣ امروز نیز، هر ندایی که برای تضعیف توان دفاعی، موشکی و پهبادی ما بلند شود، ضد منافع ملی و مذهبی کشور است. زیرا تشدید قدرت ایران، نقش بسزایی در تقویت روزافزون مذهب تشیّع دارد و دقیقاً به همین دلیل جریانهای سلفی - تکفیری - استعماری [مثل داعش، جیش الظلم، وهابی‌مآبان وطنی] و سایر فرق ضاله، نظیر بهائیت و صهیونیسم، چشم دیدن بنیه نظامی و فرهنگی ایران را ندارند