موکب فاطمه الزهرا (سلام الله علیها)
و آیت الله قرهی: عرفا می‌گویند: صلاه(نماز) واجب دلالت حبّ خدا بر بندگانش است و صلاه(نماز) نوافل دلالت حبّ انسان به خداست؛ یعنی این عشق دوطرفه است. خدا گواه است تکلیفی که پروردگار عالم کرده که بخوانیم برای این است که من و شما را دوست دارد ولی ما حالی مان نیست و نمی‌فهمیم وإلّا «إِلَهِي هَذِهِ صَلَاتِي صَلَّيْتُهَا لَا لِحَاجَةٍ مِنْكَ إِلَيْهَا وَ لَا رَغْبَةٍ مِنْكَ فِيهَا إِلَّا تَعْظِيماً وَ طَاعَةً وَ إِجَابَةً لَكَ إِلَى مَا أَمَرْتَنِي بِهِ». وقتی خدا نیاز ندارد، این «لَكَ إِلَى مَا أَمَرْتَنِي بِهِ» دلالت بر همین حبّ است. خدا بنده‌اش را دوست دارد، لذا او را می‌آورد و می‌گوید: با من حرف بزن. نادان است کسی که نداند ، سخن با خدا و عشق خدا به انسان است. باید بفهمیم خدا عاشق ماست. آن‌وقت اولیاء خدا و عرفای عظیم‌الشّأن می‌گویند از این طرف هم نوافل نشانه حبّ انسان است. چون نوافل که واجب نیست، مستحب است و انسان با ادای آن می‌گوید:خدا! حالا ببین من هم تو را دوست دارم، عشق طرفین! لذا ببینید چقدر عبادت خوب است. خدا گواه است حیف است انسان بندگی را رها کند، نماز را رها کند. بعضی غافلند . برای همین است امام سجاد(ع)، همه معصومین(ع) و اولیاء خدا، وقت نماز که می‌شد اصلاً یک حال دیگری داشتند و همان‌طور که اوّل بحث بیان کردم، در آن‌ها تغییر و تحوّل ایجاد می‌شد. منتظر بودند. ✍درس_اخلاق آیت الله قرهی. موکب فاطمه الزهرا @mookkeb 💠اللّٰهمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّكَ ٱلْفَرَجَ
671 مشاهده