🌧🌧🌧 ببار از آسمان ای بغض ممتد به خاک تشنه‌ی لبریز از غم ببار ای اشک زیبای ملائک به روی صورتم آرام نم‌نم ببار ای میوه‌ی ناب بهشتی که دنیا بی‌قرار دیدن تو ست دل پر اضطراب باغ و گلدان به فکر بوسه بوسه چیدن توست تو می‌باری که دنیا را بشویی پس از خواب سیاه زشت‌کاری تو می‌باری که در دست پرستو هزاران دانه ابریشم بکاری تو می‌باری نفس را بر دل خاک به سبک آیه‌های مهربانی درون سینه‌‌‌های خشک و خاموش نهال سبز شادی می‌نشانی ببار از لابه لای بغض‌هایم ببار و زندگی را زیر و رو کن تمام غصه‌ها را دانه دانه بشوی و حال خوش را آرزو کن معصومه مرادی