🎙 جلسه بیست و یکم در محضر 🔸 دقیقه 4 روح است که وحدت پیدا می کند. ✨ در روایات زیاد تأکید شده که با کسی بنشینید که از لحاظ معنوی، دیدن او شما را به یاد خدا می اندازد، اینها به خاطر همین است که انسان وقتی با چنین انسان هایی در ارتباط هست، از روح او بر روح این هم می زند. 🔸 دقیقه 12 به ذره گر نظر از مهر بوتراب کند به آسمان رود و کار آفتاب کند 🔸 دقیقه 18 هیچ کس از پیش خود چیزی نشد هیچ آهن خنجر تیزی نشد هیچ حلوایی نشد استاد کار تا که شاگرد شکرریزی نشد ✨ بالاخره، هیچ کس به مقامی از پیش خودش نمی رسد. ✨ نظر از سوی یک ولی، یک انسان الهی 🔸 دقیقه 19 «وکلبهم باسط ذراعیه بالوصید» «18،کهف» ✨در جایی که یک حیوان قابلیت پیدا می‌کند که مورد نظر قرار بگیرد، بالاخره ما انسان هستیم و بد است، این قدر محروم باشیم که نظر بر ما نیفتد. محرومیت از نظر این خیلی بد است. ممکن است آدم از پول، از مقام و... محروم باشد، اما از نظر محروم بودن، این واقعا اوج بدبختی و بیچارگی انسان است. 🔸 دقیقه 22 اگر کسی شب داشته باشد، شب بیداری داشته باشد، در این شب آه و زاری داشته باشد، ناله‌ای اشکی داشته باشد، این عجب نیست، اگر که دعای خود را به کوی جانان، به بال مرغ اثر نبندد. حتماً اثر می بیند، حتماً اثرش هم همین نظر باشد. 🔸 دقیقه 24 اشکال مرغی دیگر این بود که این راه را نمی توانیم برویم، این راه خیلی سخت است. 🔸 دقیقه 26 وقتی که آن عشق در سینه جا پیدا می کند، انسان دیگر از هستی دنیا و از همه سیر می شود و دل می کند. می خواهد بگوید : تو بیا، پا در راه بگذار، اصلاً عشق دنیا از دلت بیرون می رود. 🔸 دقیقه 27 «فاستقم کما امرت» «112،هود» ✨ خود این آیه، خیلی عجیب است. 🔸 دقیقه 30 راه عشق، خیلی راه سختی هست، چون بالاخره باید امتحان شوند. ✨ اولاً باید ببیند که در عشق موحد هست یا نه، یعنی ببیند که فقط تعلق به این را دارد یا تعلق به جاهای دیگر هم دارد. 🔸 دقیقه 36 «الله یقبض و یبصط و الیه ترجعون» «245،بقره» خداوند قبض می کند و بسط می کند و به سوی او باز می گردید. یعنی حرکت به سوی خدا با قبض است. 🔸 دقیقه 38 قبض برای این است که انسان متوجه عیوب خودش شود. نه اینکه در زمان بسط، انسان به خدا نگاه می کند، در بسط انسان متوجه خداست، در قبض متوجه خودش هست. انسان اگر همیشه متوجه خدا باشد، از خودش فراموش می کند. عیب هایش را درست نمی کند، اما وقتی که قبض هست، متوجه خودش هست. 🔸 دقیقه 41 خلاصه انسان باید به جایی برسد که از گرداب قبض و بسط بیرون بیاید، به وحدت برسد، به جمعیت برسد. یعنی آدم تا وقتی که دور از خدا هست، قبض و بسط هست، چون آیه می فرماید : «الله یقبض و یبصط و الیه ترجعون» قبض می دهد و بسط می دهد و به سوی او رجوع می کنید، یعنی معلوم می شود، انسان هنوز به او نرسیده در قبض و بسط هست. وقتی که رسید، دیگه قبض و بسط هم نیست. 🔸 دقیقه 44 زمانی درد را احساس می کنیم که روح ما تعلق به جسم دارد، لذا یک پشه می نشیند، می فهمیم، وقتی که در بحر فنا می افتد، دیگر جسم را رها می‌کند، لذا عقرب و مار هم که نیشش می زند، اصلاً احساس نمی کند، درد احساس نمی کند. 🔸 دقیقه 46 یک فعالیت شدیدی می خواهد که (انسان) بتواند، وحدت را بر خودش حاکم کند. انسان از افعالش شروع کند، افعالش را به وحدت بیاورد.... ✨افعالتان را تا می توانید کم کنید. 🔸 دقیقه 47 تذکرات مهم استاد 🔸 دقیقه 50 رابطه ی حبی همین است، اصلاً خود فقه ما، در واقع یک سری اوامر و نواهی حبی هستند. وقتی که درفقه ما، مثلاً می فرماید: اول پای راست خود را در مسجد بگذار، یعنی خدا این جوری دوست دارد. یا وقتی می خواهی بیایی بیرون (از مسجد) پای چپت را اول بیرون بذار، یعنی خدا این جوری دوست دارد. اصلا فقه ما یک دوره عشق است. یک وقت این مسائل راهزن نشود که فقه ظاهر شریعت است. این مسئله نباشد. فقه یک دوره عشق است، خدای من از من این جوری خواسته است. 🔸 دقیقه 51 در مسئله طهارت و نجاست خیلی دقت داشته باشید، تمام مراتب وجودی انسان یک حقیقت هستند، یعنی لباس شما نجس باشد، این روی خیال اثر می گذارد، خیال روی وهم، وهم روی عقل، عقل روی قلب، قلب روی سر، سر روی خفی، خفی روی اخفی، همه ی مراتب وجودی شما آلوده است. اینکه در فقه می گویند : این را بشور، حالا ممکن است، کسی که می گوید : این را بشور، نداند چرا؟ اما به خاطر همین است که همه ی مراتب وجودی انسان به هم پیوسته است. 🆔 @moravej_tohid https://eitaa.com/moravej_tohid/3721