🎙 جلسه بیست و دوم در محضر 🔸 دقیقه 1 جواب هدهد به مرغی که به خاطر گناهان زیادش ناامید بود. ✨ ناامید نباش... به آسانی در مقابل وسوسه های نفس و شیطان تسلیم نشو. ✨ همیشه امید داشته باشید، در خانه خدا همیشه باز است. مگر کسی که به مرحله ختم رسیده باشد. ✨ انسان با صدق به سوی خدا بیاید. (صدق خیلی مهم است) 🔸 دقیقه 5 در کوی ما شکسته دلی می خرند و بس بازار خودفروشی از آن سوی دیگر است ✨ اینجا همان شکستن را می خواهند 🔸 دقیقه 7 مرگ در دنیا، بد مرگی هست، حداقل انسان وارد (سلوک) شود و قدم در راه بگذارد و لو اینکه نرسید، اشکالی ندارد، بقیه راه را در آن طرف می برند. 🔸 دقیقه 8 آغاز سیر انسان در این راه همان زمانی است که می شکند. 🔸 دقیقه 9 اصلاً انسان تا وقتی که وارد طریقت نشود، شریعت هم ندارد..... یعنی شریعتش از روی تفقه نیست، از روی باطن بینی نیست، از روی حقیقت نیست، یک پوسته ی ظاهری است... طریقت مرکبش، عشق است. انسان وقتی عاشق می شود همان شریعتش را عاشقانه عمل می کند، یعنی همان نمازش را عاشقانه می خواند... خیلی فرق می کند، یعنی شریعت عارف با شریعت غیر عارف زمین تا آسمان فرق می کند، این نماز می‌خواند، از ترس اینکه او را به جهنم نبرند، یا به شوق اینکه به بهشت ببرند. اما او از عشق نماز می‌خواند می گوید «او» دوست دارد که من نماز بخوانم. 🔸 دقیقه 20 ما یک حساب و کتاب هایی با خودمان می کنیم که من یک عمر در فسق و گناه بودم پس در درگاه خدا جایی ندارم، اما بدان که این دین، آن دینی است که تابع حساب و کتاب های ما نیست. ما به ظاهر نگاه می کنیم و می گوییم : این آدم فاسقی هست، یک عمر در فساد و تباهی بود، این خدا راهش نمیدهد، اصلاً خدا بیرونش می کند.. اما می بینی که خداوند به یک شب قبولش می کند چرا؟ چون ما برون را ننگریم و قال را ما درون را بنگریم و حال را 🔸 دقیقه 27 داستان فضیل عیاض 🔸 دقیقه 30 غفلت بزرگ ترین گناه است..... شیطان به همان غفلت از ما راضی هست، خیال نکنیم که الحمد لله نمازهایم را خوانده‌ام و روزه هایم را گرفته‌ام و... اینها نیست، حداقلش این است که غفلت داریم و شیطان به غفلت از ما راضی هست..... چون خودش گناهش غفلت بود. 🔸 دقیقه 31 چه کسی به توحید عملی رسیده که حقیقتاً یکی را در عالم ببیند، یک حقیقت را در عالم ببیند، همه ی غفلت ما از این است که کثرت می بینیم، من این فرش را می بینم، این کوه را می بینم، خودم را می بینم، درخت را می بینم، بنابراین توحید نیست، پس از خدا غافل هستم. انسان زمانی می‌تواند از شرک دربیاید که به توحید برسد. توحید یعنی یکی کردن یعنی وقتی که شما به عالم نگاه می کنید، شما یک چیز در عالم ببینید. وقتی که هرچه دیدید خدا دیدید حالا عبادتهاتون خالی از شرک است. 🔸 دقیقه 33 «و ما یومن اکثرهم بالله الاو هم مشرکون» «106،یوسف» ✨ تا زمانی که انسان به توحید شهودی نرسد از غفلت در نمی آید. 🔸 دقیقه 38 در باطن خودمان واقعا شرمنده و خجالت زده باشیم که یک رکعت نماز عاشقانه نخوانده ایم و دنبالش هم نبودیم. ✨ نزدیک ترین حالت به کفر همان وقتی هست که ترک نماز می کند. 🔸 دقیقه 39 روی قلبتان کار کنید، ببینید چی مانع سلوک شما شده؟ چی شما را در راه نگه داشته است؟ چی قدم های شما را سنگین کرده است؟ لذا در جلسه قبل گفتم : حقوق را ادا کنید. 🔸 دقیقه 40 تذکرات مهم 🔸 دقیقه 41 به هیچ وجه با کسی درگیری لفظی پیدا نکنید، به هیچ وجه، یکی از دستورات امام صادق (ع) به «عنوان بصری» داد، همین بود که فرمود : اگر کسی به تو گفت، اگر یک فحش به من بدهی، ده تا فحش به تو میدهم . تو به او بگو : اگر ده تا فحش به من بدهی، من هیچی نمی گویم. ✨ زبانتان را نگه دارید که کسی از زبان شما نرنجد، این خیلی مسئله است. 🔸 دقیقه 44 «مقام اصطفاء» «فتلقی آدم من ربه کلمات فتاب علیه» «37،بقره» اینکه می فرماید، کلماتی را از خداوند گرفت، یعنی یک عنایت خاصی را از خداوند گرفت. https://eitaa.com/moravej_tohid/3765 🆔 @moravej_tohid