🎙 جلسه سی و پنجم در محضر 🔸 دقیقه ۱ ای احمد! اول عبادت سکوت است و روزه اول عبادت یعنی اولین چیزی که برای سیر عبودی لازم داریم. 🔸 دقیقه ۳ سکوت موجب می‌شود که حکمت در قلب انسان ایجاد می‌شود. ✨ صحبت کردن یک حجاب خیلی غلیظی بر روی قلب ایجاد می‌کند. ✨ حکمت همان قوه‌ی باطن بینی است. ✨ اگر به کسی حکمت داده‌ شود،خیر کثیر به او داده‌ شده... چه نعمتی بالاتر از این که انسان قوه‌ی باطن بینی داشته باشد. ✨ سکوت، حکمت را به جا می اورد،و حکمت برای انسان معرفت می آورد. یعنی انسان یک معرفت توحیدی پیدا می کند. اين حکمت، نور است. این نور از کجا تابیده؟از خدا تابیده، وقتی که این نور وارد قلب انسان می‌شود، انسان خودش را نور می بیند و این نور در واقع نورِ الله است. انسان یک معرفت شهودی و حضوری نسبت به خدا در خودش می بیند. 🔸 دقیقه ۶ وقتی که انسان یک معرفت حضوری نسبت به خدا پيدا کرد،یقین هم پيدا می کند. اين معرفت حضوری همان نوری است که انسان در خودش می یابد، در خودش می بیند.این نور ،نور الله است و لذا وقتی که در قلب من حاضر می شود، من الله را در خودم حاضر می بینم و این معرفت یقین می آورد. ✨ هیچ وقت در معرفت حضوری شک وجود ندارد،معرفت حضوری با یقین همراه است. مثل غم و شادی، تشنگی، گرسنگی اينها چیز هايی هست که ما به علم حضوری در خودمان پيدا می کنیم، تشنگی در وجود من حاضر است. گرسنگی غم،شادی در وجود من اصلا حاضر هستند، این معرفت حضوری می‌شود، همين معرفت حضوری یقین هم می آورد. 🔸 دقیقه ۱۰ یقین لشگریانی دارد،لشگریان یقین چيست؟ از امام رضا(ع)سؤال کردند که ايمان چيست؟فرمودند:ايمان در مرتبه‌ی اول اسلام است، انسان تسلیم شود.... بالاتر از آن ايمان است، یعنی قلب ايمان می آورد. بالاتر از ايمان، تقواست، یقین بالاتر از تقوا هست. از اسلام و ايمان و تقوا،یقین بالاتر است و هیچ چیزی کمتر از یقین بین مردم پخش نشده. 🔸 دقیقه ۱۱ از کجا بدانم که یقین دارم؟فرمود:علامتش این است که انسان توکل بر خدا می کند.اسلام اکبر: فنای اراده‌ی انسان در اراده‌ی خدا،که اصلا انسان در مقابل خدا اراده و خواست نداشته باشد. 🔸 دقیقه ۱۵ رضا یعنی خشنودی، خوشحالی ✨ رضا عبارت است از بهجت و خوشحالی به آنچه که خدا داده‌، یعنی انسان در فقر به همان اندازه خوشحال باشد که در غنا خوشحال است. ✨ فرق توکل و تفويض: در توکل من خودم را می بينم و در کارهایی که مطابق میل من است، اینها را به خدا واگذار می کنم.... اما در تفويض انسان دیگر نمی بیند که آيا اين خوب است یا بد؟ کلا همه‌ی امورش را به خدا واگذار کرده ✨ این قدر مقام تفويض بالاست که فرمود:"اول الدین معرفة الجبار و آخره تفويض الامر الیه" اول دين معرفت خداست و آخرش این است که واگذار کنی. منتهی چه معرفتی باعث می‌شود که انسان به مقام توکل، تسلیم و رضا و تفويض برسد؟آن معرفتی که از حکمت قلب ناشی می شود و آن‌ حکمتی که از سکوت و روزه داری حاصل‌ می‌شود. 🔸 دقیقه ۱۸ حضرت علی(ع): انسان طعم ايمان را نمی چشد، مگر اینکه به این یقین برسد که، هر چه برای من آمده، این مقدر بوده‌ که بیاید. هر چه هم برای من نیامده، مقدر نبوده که بيايد. 🆔 @moravej_tohid https://eitaa.com/moravej_tohid/3987