🌃 | 🌱مـن از آرزوهـای کـودکـانـه دیـگـر خـسـتـه شـده‌ام. دوسـت دارم بـه انـدازۀ سـنّــی کـه از مـن گذشتـه، آرزوهایم بزرگ شده باشد؛ امـا گویی باید قبول کنم با این که سـن و سـالـم بزرگ شده؛ آرزوهایم کوچک مانده‌اند. 🌱مـن از فـکـر کـردن بـه آرزوهایم خجالـت مـی‌کـشـم. قـد و انـدازۀ این آرزوها نسبتی بـا مُهری که از تو بر پیشانی‌ام خورده ندارد. 🌱مرا به تومی‌شناسند؛ ولی اگر روزی خدا پـرده از روی آرزوهـایـم بـردارد و مـردم ببیننـد کـه آرزوهــای مـن رنــگــی از تــو نـدارنـد، آبــرو نمی‌ماند برایم. 🌱آقا! مرا ازباتلاق‌ترسناک آرزوهای‌کوچکم نجات بده. دوست ندارم در میان این‌باتلاق، عـمـرم بـه سـر آیـد! هـر آرزویی جـز تو، هوای مسموم‌است. راه‌نفسم در این‌هوای‌مسموم بستـه اسـت. هر آرزویی جز خودت را از مـن بگیر. 🌱شبت بخیر قشنگ‌ترین آرزو!