🎞 به‌اندازه، بَردار ✍🏻 استاد صفایی حائری ❞ زهد اين است كه تو از محرك‌هاى غريزه و عادت كه محدود به تو هستند و در اين حوزه مى‌جوشند فراتر بيايى؛ تنها به خودت محدود نشوى... زهد اين است كه به اندازه توانت بكوشى و به اندازه نيازت بردارى. زهد كم كار كردن نيست، كم برداشتن است. زاهد از يهودى بيشتر مى‌كوشد و از درويش كمتر برمى‌دارد و همين است كه توسعه مى‌آورد و رشد صنعت و رشد عدالت را همساز مى‌نمايد. مادام كه تو در حصار خودت باشى، زياد به دست مى‌آورى؛ ولى جمع مى‌كنى و در كنار تو جمعى پريشان مى‌مانند. اگر از اين حصار آزاد شدى و از اين بند بيرون آمدى و به زهد و آزادى رسيدى، آن وقت، همه، در سفره‌ى نعمت و قدرت و ثروت و اعتبار و عزت تو، سهم خواهند يافت. 📚 #از_معرفت_دینی_تا_حکومت_دینی | ص ۲۱۹ @morshed_cheloii