تولدی دوباره تمام آنچه درسرمی پرورانیم و تمام آنچه به دنبالش هستیم، همان که هر روز آرزویش می کنیم و هرشب رویایش را می بینیم،گاه کنارمان است؛ فقط باید، چشمِ دل باز کنیم تا ببینیمش؛ گام هایی بلند برداریم و ازمنجلاب نَفْس بیرون آییم،تاحسش کنیم؛ ودست کمک به سویش دراز کنیم تا تکیه گاهی محکم دستمان رابگیرد؛ وآن هنگام که در آغوشش نفس کشیدیم وبه اوج آرزوهایمان رسیدیم، یادمان نرود این خودِ او بود که به ما عنایت کرد و اجازه داد، پس از آنکه ققنوس وار در آتشی که خودمان ساختیم ،سوختیم؛ از میان خاکستر معاصی تولدی دوباره یابیم؛ ودرآسمان معرفت، فروزان به پرواز درآییم. @MYAM_E