حمایت از فرزندان تا کجا؟ 🖌 همه پدران و مادران با این جمله کاملاً آشنا هستند (یا خودشان به زبان آورده‌اند یا از اطرافیان شنیده‌اند): «ای بابا! چه گناهی کردیم که پدر و مادر شدیم!» واقعیت این است که والدین با فرزندآوری، گناهی مرتکب نشده‌اند؛ بلکه یکی از بهترین و مهم‌ترین وظایف خود را انجام داده‌اند. شاید خطا و اشتباه آنان این بوده است که خط قرمز و اصول ارتباط و حمایت از فرزندان را بر اساس کلام خالق و عقل کل عالم، پی‌ریزی نکرده‌اند. شاید خطای آنها این بوده است که اصول تربیتی و دستورات دین را فدای علاقه و محبت کرده‌اند. 📌 حضرت علی عليه‌السلام در حکمت 352 نهج‌البلاغه می‌فرماید:«لَا تَجْعَلَنَّ أَكْثَرَ شُغُلِكَ بِأَهْلِكَ وَ وَلَدِكَ؛ فَإِنْ يَكُنْ أَهْلُكَ وَ وَلَدُكَ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ، فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَوْلِيَاءَهُ؛ وَ إِنْ يَكُونُوا أَعْدَاءَ اللَّهِ، فَمَا هَمُّكَ وَ شُغُلُكَ بِأَعْدَاءِ اللَّه»؛ «بيشترين دل‌مشغولى خود را به خانواده و فرزندان [و تأمين زندگى آنها] اختصاص مده؛ زيرا اگر آنها از دوستان خدا باشند، خدا دوستان خود را تنها نمی‌گذارد و اگر از دشمنان خدا هستند، چرا همّ خود را صرف دشمنان خدا می‌کنی؟!» ادامه مطلب را در لینک زیر مشاهده کنید👇 🌐https://btid.org/fa/news/249195 ✅ آیدی دریافت سؤالات👇 @pasokhgo313 📎 📎 📎 🔰 مرکز جامع مشاوره و خانواده ╔ ✾ ✾ ✾ ════╗ 🆔 @moshaver_44 ╚════ ✾ ✾ ✾ ╝