سن مناسب برای  آموزش صبر به کودکان 👇👇👇👇 ١۴ ماه اول زندگی کودک زمانی است که باید به کودک حس اطمینان و امنیت داد.بنابراین در این زمان خواسته‌های او را بلافاصله پس از درخواست و حداکثر با تأخیر چندثانیه‌ای برآورده کنید. از بعد از این زمان تا دوسالگی علی‌رغم اینکه نباید در برآورده کردن خواسته‌های کودک کوتاهی کرد، اما گاه گاهی می‌توان در چند ثانیه تا یک دقیقه آن‌ها را منتظر گذاشت 🍀 دو تا پنج سالگی بعد از پایان دوسالگی والدین باید در هنگام درخواست کودک، برآورده کردن خواسته او را کمی به تعویق انداخته و از او بخواهند صبر کند. مثلاً؛ اول دستمو بشورم بعد بهت آب بدم. اول به بابا زنگ بزنم بعد بهت بستنی بدم. بذار چایی‌مو بخورم بعد توپتو می‌دم.بذار لیوانمو بذارم سرجاش بعد دستتو می‌شورم و …   گام به گام ۲۰ ثانیه شروع می‌کنیم و این زمان را بالا و بالاتر می‌بریم تا بچه‌ها به مرور بتوانند مثلاً یک روز صبر کنند. مثلاً به بچه سه ساله میگیم: “امروز پارک نمی‌ریم، فردا میریم.” یا به بچه ۵ ساله میگیم: “آخر هفته می‌تونیم خانه مادربزرگ بریم.” تا وقتی بچه۱۲ سالش شد میگیم: ” تو یک سال باید صبر کنی تا برایت دوچرخه بخریم. 🍀 یک نکته اگر فرزند شما ۱۲ سال، یا ۷ سال، یا ۴ سالش است و شما فرایند آموزش و تقویت صبر را آغاز نکرده‌اید، اشکال ندارد. از همان پله ابتدایی شروع کنید. یعنی از همان ۱۵- ۲۰ ثانیه آغاز کرده و گام به گام و پله پله زمانش را اضافه کنید.  بعد از پایان دوسالگی والدین باید در هنگام درخواست کودک، برآورده کردن خواسته او را کمی به تعویق انداخته و از او بخواهند صبر کند 🍀 راهکارهایی برای صبور شدن فرزندان :👇👇👇 🍀 خرما بخورید در روایات بیان شده اگر مادر ماه آخر بارداری و نیز اولین چیزی که بعد از زایمان می‌خورد خرما باشد، فرزندش صبور خواهد شد. (مکارم الأخلاق، ج ۱ ، ص ۳۶۵ ، حدیث ۱۲۰۲. بحارالأنوار، ج ۶۶ ، ص ۱۴۱ ، حدیث ) 🍀 خودتان صبور باشید رفتار پدر و مادر در مسیر تربیت فرزند بسیار مهم است چراکه کودک در یادگیری مسائل زندگی از آن‌ها الگوبرداری می‌کند. مهم‌ترین گام در آموزش صبر به کودکان این است که والدین خود صبور بوده و از برخورد منفی با کودک خودداری کنند. وقتی با خراب شدن وسیله ای در خانه یا پیش آمدن مشکلی والدین لب به اعتراض باز کرده و کم طاقتی خود را ابراز می کنند، قطعاً کودک به جای صبر، اعتراض و غُرغُر کردن را یاد می‌گیرد. اگر کودک گریه می‌کند، پا می‌کوبد و عصبی است خونسردی خودتان را حفظ کرده و از جیغ و دادزدن خودداری کنید. شما باید خواسته او را تأمین کنید اما این اجابت نباید بلافاصله بعد از گریه‌های او باشد و آن را به تعویق بیاندازید.  اگر فرزند شما ۱۲ سال، یا ۷ سال، یا ۴ سالش است و شما فرایند آموزش و تقویت صبر را آغاز نکرده‌اید، اشکال ندارد. از همان پله ابتدایی شروع کنید. یعنی از همان ۱۵- ۲۰ ثانیه آغاز کرده و گام به گام و پله پله زمانش را اضافه کنید 🍀 بگذارید خودش کارهایش را انجام دهد به تناسب سن و توان کودک وظایفی مثل «تمیز کردن اتاق خودش» یا «جمع کردن اسباب بازی‌ها» برای او مشخص کنید و در این مسیر صبور بوده و خودتان به انجام آن‌ها اقدام نکنید. باید کودک عادت کند که برخی از کارها لذّت‌بخش نیستند و سختی دارند. لذا برای او در انجام کارها و وظایفش زمان تعیین کرده  و در انتها او را تحسین کنید 🍀 در مواجهه کودک با مشکلات نترسید اگر کودکتان زمین افتاد یا دستش بُرید، خونسردی خود را حفظ کنید. به آرامی کارهای لازم را انجام داده و اجازه دهید کودک کمی درد را تحمل کند چراکه به گفته بزرگان “هیچ چیز به اندازه رنج و سختی، روح انسان را بزرگ نمی‌کند 🍀 بگذارید کمی انتظار بکشد کودک هرچیزی را خواست، بلافاصله به او ندهید! اجازه بدهید فرزند احساس ناخوشایند انتظار را تجربه کرده و شرایط را مدیریت کند.  اگر کودک در مدت زمانی که باید صبر کند تا به خواسته‌اش برسد بی‌قراری و گریه و .. کرد به رفتارهایش کاملاً بی‌توجه باشید و سعی کنید با آرامش و خونسردی صبر را به او آموزش داده و الگوی مناسبی برای او باشید. یکی از مشکلاتی که والدین در نوجوانی با فرزندانشان مواجه می‌شوند این است که وقتی به هر دلیلی نمی‌توانند خواسته فرزندرا برآورده کنند با خشم، پرخاش و حتی رفتارهای تهدیدآمیز نوجوان مواجه می‌شوند که متأسفانه منشأ این ناهنجاری ها در این است که پدر و مادر اجازه نداده‌اند این نوجوان در کودکی با “درد” و واقعیاتی در کودکی مواجه شده و آن را تجربه کند. مثلاً اسباب‌بازی دوستشو می‌خواهد اما دوستش بهش نمیده. دلش چیپس می‌خواد ولی دیروز خورده و … 🍀 به حرف‌هایش گوش کنید