💢یک‌ روش برای دو امام این روزها دغدغه عمومی مردم مسئله اقتصاد و معیشت است. تراژدی فشارهای معیشتی و اقتصادی با نوشاندن شوکران گرانی دلار،سکه، مسکن و صد البته بخش نامه های مشکل آفرین، کامل شده است و ظاهراً تا جسم رنجور اقتصاد جامعه ایرانی را به مسلخ نبرد، بی خیال نمی شود! علی رغم ادعای برخی دولتی ها، بخش مهمی از مشکلات و مصائب اقتصادی کشور ارتباطی به تحریم های بیرونی ندارد و ریشه آن را باید در بی تدبیری ها، بی عرضگی ها و کارشکنی های داخلی جستجو کرد! ایران اسلامی کشوری با ظرفیت های بالاست که هر آنچه برای رشد اقتصادی لازم است را دارد و در صورت رعایت الگوهای اقتصاد مقاومتی و صد البته کوتاه شدن دست نفوذی ها و چپاول گران از اقتصاد کشور، می تواند در میان مدت به یک قدرت اقتصادی تبدیل شود. در این میان با کمال تعجب شاهد اقداماتی از سوی برخی مسئولین هستیم که نه تنها مرهمی بر زخم های مردم نمی گذارد بلکه تو گویی برای فشل شدن بازار، تعطیلی تولید و بالا بردن صدای اعتراض مردم طراحی شده است! در سالهای منتهی به قطع نامه 598 تصمیمات اقتصادی غلط و اتخاذ سیاست های بی پایه از سوی نخست وزیر و مشاورانش آن هم به بهانه مبارزه با سرمایه داری، سبب شد بخش مهمی از اقتصاد و صنعت کشور فشل شود، تا جایی که یکی از مدیران وقت ایران خودرو به جرم اینکه باعث رونق و افزایش تولید شده بود وسط کارخانه شلاق خورد! خلاصه اینکه زمینه سازی برای پذیرش قطع نامه چند سال قبل تر آغاز شد و شرایط کشور را به سمتی بردند که بتوانند مقابل امام بنشینند و بگویند توان مبارزه نداریم و باید صلح کنیم! حال و هوای این روزهای اقتصاد کشور که بیشتر از رها کردن اقتصاد و عدم اجرای اقتصاد مقاومتی خبر می دهد، شبیه همان سال های قبل قطع نامه است، ظاهرا عده ای می خواهند سطح نارضایتی معیشتی به حدی برسد که بشود از آن به عنوان اهرمی برای فشار از پایین استفاده کنند و سپس در چانه زنی از بالا، جلوی رهبر انقلاب بنشینند و بگویند باید برجام های بعدی را پذیرفت! ✅ "دیــدبان" دست نوشته های یک جوان👇 ❇️ @mostafa_sharif