کسانی که خواهان رفراندوم هستند ۳۲ سال سابقه حکمرانی در ایران دارند و در عمل ثابت کردند که قانون و خواست عمومی و منافع ملی در پارادایم آنها هیچ جایگاهی ندارد. هاشمی افتخارش این بود که کشور را به تنهایی اداره می کرد، خاتمی با توهم توسعه سیاسی و گفتگوی تمدن ها اقتصاد و معیشت مردم را به محاق رکود کشید و روحانی به نام برجام ۸ سال انحطاط و سقوط را با کابینه تریلیونر ها به نمایش گذاشت . اتفاقاً در دولت کوپنی موسوی تند ترین و خشن ترین گفتمان حاکم بود و کارگزارانش الان تئوریسین‌های رفراندوم ادعایی هستند.( حجاریان، تاجزاده ، عباس آخوندی ، عباس عبدی ، اکبر گنجی، سازگارا ، جلایی پور) شارلاتانیزم سیاسی آن است که با عوام فریبی و گزاره های پوپولیستی با تحریف مبانی مسلم دینی و حقوقی و قیاس های باطل به دنبال بازگشت به حکومت و ادامه رانت خواری باشند . غالب این مدافعان رفراندوم و حجاب آزاد رسوا ترین و افراطی ترین وسیاه ترین کارنامه فکری و عملی را در پیشینه خود دارند . پونز کوبیدن به پیشانی دختران شل حجاب بوسیله اکبر گنجی مشهور است . شاید از نظر روانی با مکانیزم دفاعی به دنبال شستن کارنامه سیاه خود هستند صد البته این پوست اندازی بمانند از چاله به چاه افتادن است. این جماعت بنیانگذاران رانت خواری و خصولتی سازی و تبعیض و فساد همه جانبه هستند و در چهل و چهار سال بعد از انقلاب اسلامی از بیشترین رانت تحصیلی تجاری مالی مدیریتی برخوردار بوده و هستند. جان کلام آن است که این جماعت به نیابت از صهیونیسم به بهانه رفراندومی که در هیچ کجای جهان برگزار نشده ، اقتدار و اتحاد ملی را نشانه گرفته‌اند و تا سکولاریسم و لائیک های وطن فروش را بر ایران حاکم نکنند دست بردار نیستند . برای غرب و غرب گرایان ظهور تمدن نوین اسلامی قابل تحمل نیست . غربی ها خاطره تلخی از تمدن های اسلامی نیم بند ، مثل عثمانی و صفوی دارند . این موضوع برای آنها مرگ و زندگی یا بود و نبود را تداعی می کند .